Onderwerp: Just a child... with ambition za mei 12, 2012 6:32 am
Het kleine meisje zat onschuldig aan de kant van de straat. Niemand die wist wat ze deed, wie ze was en wat haar bedoelingen waren. Niemand wist dat ze bestond, niemand wist wat ze precies van plan was. Gewoon een kind zonder mentor, zonder ouders. Niet dat ze geen ouders had, die had ze zeker. Ze had hen alleen verraden, net als dat ze al zoveel andere mensen verraden had. Zachtjes neuriënd zat ze daar. Geen van de tovenaars die kon zien dat ze niet werkelijk alleen was. Alleen degene die het interesseerde en die er vanaf wisten zou weten dat ze nooit alleen was. Zou weten dat er altijd een klein draakje bij haar was die haar volgde als een hondje. Die haar beschermde wanneer ze hem nodig had en die haar hielp haar doel te bereiken. Zachtjes zong ze in zichzelf terwijl ze op stond. Haar kleding was hier en daar een klein beetje gescheurd al zag je verder niet dat ze een wees was. Rond haar hoofd zat een sieraad met een groene steen er in en over haar gehele arm zat een band die er omheen kringelde. Het draakje zat zoals altijd op haar schouder, onzichtbaar maar voor haar altijd in de buurt. Ze klopte haar kleding af, ze werd door vele genegeerd, ze bestond niet. Dat vond ze niet erg, ze hield er van om onzichtbaar rond te kunnen bewegen, dingen in haar voordeel om te zetten om vervolgens degene die het niet waard waren te vernietigen. Geen van de tovenaars kon raden dat dit kind in haar hart al koud en kil was. Rustig begon ze te lopen. Mompelend. Degene die haar wel opmerkten zouden denken dat dit kind in zichzelf praatte. Ze konden nooit raden dat het armoedige kind in bezit was van een kleine draak die zij Damarcus genoemd had. "Rustig maar Damarcus, het is bijna zo ver." zei ze zacht tegen het beestje. Toen ze de schaduw bereikte kwam het beest tevoorschijn en ze aaide het liefdevol over zijn kop. Er was maar een die ze sowieso nooit verraden, degene die altijd bij haar was. Ze beschermden elkaar en ze hadden enkel elkaar. Ze had niet in de gaten dat ze dit keer wel degelijk echt door iemand was gezien.
