.:Explore:.

Onderwerp: .:Explore:. za jun 16, 2012 4:20 am

Die ochtend, werd Anani rustig wakker. De ochtend begon middag te worde, ze lag met een deken in haar hangmat, Ze staarde via haar raam in de boomhut naar buiten. Ze hoorde de wind door de bomen waaien. De takken en bladeren ritsleden. Ze zuchtte tevreden, ze had eindelijk weer een thuis. Ze vreef over haar gezicht, en keek naar achteren in de hangmat. Aan het einde, lag Peach. Hij knorde nog stevig door, zijn oogjes gesloten. Ze kroop naar hem, toe, en legde haar neus op zijn hoofdje. De kleine rode panda, opende zijn oogjes. Ze gaf hem op zijn voorhoofd een kusje. Toen ze haar hoofd ophief, keek hij haar aan met die grote kijkers van hem. Hij opende zijn bekje in een gaap, Anani lachtte. Ze aaide hem, en kroop uit de hangmat. Ze had enkel een t-shirt aan, maar al snel klede ze zich om. Ze deed een los groen blousje aan, met een spijker broek. Ze woonde nu al een klein tijdje in de boomhut die ze had opgeknapt. Anani had het in vervallen staat aangetroffen, en helemaal opgeknapt. Ze was er trots op. Het licht van de ochtend zon sprenkelde door het raam heen. ze veegde nog wat slaap uit haar ogen. Peach, die ook goed uit de slaap was gekomen, maakte wat smakende eluidjes, om de ochtend smaak weg te krijgen. Hij kronkelde met zijn dikke staart. Anani hield hem haar arme voor, waar hij soepel op sprong. Ze keek hem liefdevol aan, en krouwde hem achter zijn oor. Ze had haar berg schoenen aangedaan, en nu had ze ook haad riem om met atributen. Ze liep het houten housje uit, en deed het gordijn van de deur opzij. Ze zon scheen mooi door het frisse bos heen, en Anani snoof het genietend op. Er was ook een wentel trap naar beneden, maar ze had geen zin om te lopen. Ze liep dus verder over het balkon. Ze pakte het touw, en liet zich naar beneden vieren. Ze had het via een soort katrol vats gemaakt, en aan de andere kant en het einde van het touw, ging een grote steen. Ze kon haar voet in de lus zetten, en zo gewoon op gemak en snel naar beneden komen. Toen ze beneden wasging de lus weer via de steen omhoog, en bleef hangen in een soort ring die het tegen hield. Op haar gemak liep ze over het kleine gras veldje naar de kleine rivier die langs die de boom liep. Ze waste haar gezicht met het schone maar koude water. Toen ze zich droog had, knipperde ze haar ogen. Ze bedacht wat ze vandaag zou doen, weer het bos in? Nee. Dat had ze nu voor grote stukken verkent, ze wilde iets nieuws. Ze besloot naar de stad te gaan. Ze fluitte een riddeltje, en Peach kwam via de bomen naar haar aangesneld. Ondertussen, veranderde ze zich in haar tijger gedaante. Een tevreden grouw kwam uit haar muil, terwijl Peach op haar rug sprong. Ze vond het altijd leuker om in tijger gedaante te reizen, het was een stuk sneller. Ze liep de rivieer langs, de heuvel op langs haar plaats bordje. Daar stond haar naam op, en je zou het haar adres kunnen noemen. Ze zwiepte met haar staart.

Evenlater kwam ze bijna bij de stad, ze ging beschut lopen, en veranderde weer in mens. Anani schudde d'r haar door elkaar en blies een zucht uit. Lekker een wandeling na het ontwaken uit je slaap. Ze liep de stads poort door, terwijl Peach nu weer op haar schouder zat. Hij maakte leuke nieuwsgierige geluidjes. Zijn mooie rode vacht stak af tegen de bege tenen. Ze zag straten, huizen en mensen. De mensen die ze tegen kwam, keken haar vreemd aan, met name naar Peach. Anani negeerde ze. Ze waren niet interesant genoeg. Ze rook de geur van eten, en hoorde drukt. Toen ze de hoek om liep, zag ze groepjes, en enekel mensen staan Er stonden kramen, en er was een oop geroep. Anani begreep dat dit een mensen markt moest zijn waar haar moeder het wel eens over had gehad. Het was erg druk, en hield zich op de achtergrond. Ze vond het er wel gezzelig uit zien. Ze kocht wat biezondere kleinigheidjes van het weinige geld dat ze had. Ze had het in de hut gevonden, en in het bos. Ze begon een beetje te begrijpen hoe het werkte als ze mensen over hoorde praten. Ze moest Peach wel inhouden bij de groente en fruit kraam, omdat hij anders zo alles weg pakte. Ze negeerde zowel iedereen die er wat aan te merken had dat ze zo'n 'beest' bij haar had. Peach was geen 'beest'. Hij was haar vriendje. Toch voelde Peach zich wel op zijn gemak, zolang hij op Anani's schouder kon blijven. Ze liep even verder, tot er een iemand opeens tegen haar aan liep, waardoor Peach er bijna af viel. Ze leit ook bijna haar appel vallen die ze at. Ze draaide zich geiriteerd om, keek scherp naar de gene die tegen haar aan gelopen was. '' He, kun je niet uit kijken?!''

~Serah/Mimzel XD ^^

Onderwerp: Re: .:Explore:. za jun 16, 2012 4:35 am

Serah
Make my wish come true, let darkness fade to light
Show me there's still hope, show me it's not over
Battles we can win, our struggle lies within
Love will not leave you, hate will not heal you

Een klein glimlachje lag rond haar lippen terwijl ze rond keek. Haar hemelsblauwe ogen werden groter bij het zien van al die mensen bij elkaar. Sinds ze zo vaak bij haar oudere zus was wie drukte haatte was ze hier niet vaak. Maar nu Lightning haar even met rust had gelaten was Serah direct naar deze plek gegaan. Het was schitterend.. Drukker als Serah ooit had verwacht, maar het deed haar bijna grijnzen iets wat het rustige meisje haast nooit deed. Niet omdat ze zich zo inhielt. Er was voor haar gewoon niet zo veel om over te lachen. Hoewel ze zich altijd sterk zou houden tegen Lightning, alsof ze er overheen was. Zou ze dat nooit zijn. Elke nacht nog lag ze wakker. Stroomde tranen over haar tere gezichtje en greep ze zich vast aan alles wat ze had. Om de pijn maar even te stillen. Om hun maar even te vergeten. Maar dat zou nooit kunnen.
Verdrietig schudde ze haar hoofd waardoor haar schitterende losse lange haren uit haar ogen gleden. Ze herrinerde zich weer waarom ze hier was. Ze wou iets vinden voor haar zus. Haar zus die er altijd voor haar was. Met een zuinig glimlachje maar toch twinkelende ogen struinde ze toch door, opzoek naar het perfecte cadeau. Waarom had ze eigenlijk geen rede voor. Haar zus verdiende gewoon iets moois. Ze glimlachte terwijl ze verder liep. Niet lettend op haar omgeving. En toen ze tegen iemand opbotste en ze op de grond viel keek ze geschrokken op. De jonge vrouw draaide zich om en Serah krabbelde uit reactie even geschrokken achteruit. Ja ze wist dat ze niet op deze plek hoorde te zijn. Het gedeelte van de Shapeshifters, maar om er zo een tegen het lijf te lopen had ze echter niet verwacht. '' He, kun je niet uit kijken?!'' Haar stem was hard en Serah dook in elkaar. "So..Sorry.." Mompelde ze bijna onverstaanbaar terwijl ze overeind kwam en haar kleding afveegde. Haar ogen haakte zich even in die van het meisje en ze probeerde warm te glimlachen. Het een beetje goed proberend te maken. "Ehm.. Ik.. Ik met Serah, Serah Farron." Ze probeerde warm te glimlachen naar het onbekende meisje en slikte daarna even zacht. Hopend dat ze haar niet te boos had gemaakt.

<3 Lightning - Snow - Noel

Onderwerp: Re: .:Explore:. za jun 16, 2012 9:15 am

Anani draaide zich om, en keek met een scherpe blik naar de gene die tegen haar was aangelopen. Ze nam een hap van haar appel. Haar ogen waren half dicht, en keken onderzoekend naar het meisje. Ze was op de grond gevallen, "So..Sorry.." Mompelde ze bijna onverstaanbaar. Anani trok haar wenkbrouw argewanend op. Ze had gedacht dat iemand expres tegen haar op was gelopen, om de kans te geven dat Peach van haar af kon vallen, haar te verwonden, of zoiets. Maar aan het verlegen schuwe meisje te zien, bleek dat niet zo te zijn. Ze keek even naar Peach, die zijn shoudertjes op trok. Nu ze het meisje zag, en in kon schatten, begon ze bijna spijt te krijgen van haar hardheid van daarnet. Ze zuchtte even, en haar houding verzachtte. Peach was zoals altijd nieuwsgierig, en maakte leuke geluidjes. Hij liep via haar schouder, over planken van een kraam, naar beneden. Zijn dikke staart sleepte hij onhandig achter zich aan. Hij stond voor het meisje, zijn neus ver naar haar uitgerekt. Zijn ene pootje nieuwsgierig in de lucht gestoken. Het meisje, herstelde zich wat, en hervond haar houvast. "Ehm.. Ik.. Ik met Serah, Serah Farron." Anani grinnekte even, en keek toen vriendelijk terug. Peach keek met grote ogen naar Anani, hij nam de reactie als positief. Het volgende moment, klom hij vrolijk tegen het meisje op, en likte haar gezicht zachtaardig, zonder bijten, zonder schrammen. Anani schoot even in de lach. Haar stem was zachter. '' Zo te zien mag hij je. Dus ik neem maar aan, dat je een goed hart hebt.'' Ze hurkte even bij Peach neer, en krouwde hem op zijn rug, hij klom weer op haar schouder. Ze boot haar hand aan bij Serah, en hielp haar overeind. '' Ik ben Anani, Anani Colon, om precies te zijn. Sorry het was niet mijn bedoeling om zo bruut te doen, ik dacht dat iemand het expres deed.'' Ze glimlachte vriendelijk naar het meisje, haar oordeel was weer eens positeif, en ze mocht haar nu al. Haar kleren helder blouwe ogen en zachtaardige uitstraling was goed gekeurd. '' Maar ik zie, dat je een Knight bent, voor zover ik weet. Wat doe je hier op zo'n markt?''