V Home*IndexRegistrerenLaatste afbeeldingenInloggenZoeken

 

 It's like I'm blinded by the lights

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Max

Max


Aantal berichten : 235
Dirua : 225
Registratiedatum : 08-06-12
Leeftijd : 27
Woonplaats : Belgium c:

Character
Real name: Max
Characters:
Objects:

It's like I'm blinded by the lights Empty
BerichtOnderwerp: It's like I'm blinded by the lights   It's like I'm blinded by the lights Emptyza jun 09, 2012 12:21 pm

It's like I'm blinded by the lights Mc3gb6
//Fools set the rules in this world. Take a look around. It's undeniable.

Gezeten op een tak keek de jongeman naar beneden. Hij volgde het pad, al deed hij het niet op de gewone manier. Een mantel verborg zijn staart en oren. Zijn zwaard was in een oude lap gewikkeld, zodat niks zijn aanwezigheid zou verraden. Het normaal mooi blinkende metaal was nu niet meer zichtbaar. Zijn rode ogen gingen over de omgeving. Het bos was gigantisch groot. De bomen waren zo hoog dat hij van sommigen het puntje niet eens kon zien. Hij nam de tak vast en met een soepele zwaai kwam hij op de grond terecht. Zijn bewegingen hadden iets katachtigs, sterk en lenig, ondanks zijn ruwe lichaamsbouw. Hij hoorde hier niet thuis, dat kon iedereen zeggen. Zijn gezicht lag verborgen in schaduwen. Yuuri trok zich op aan de dichtstbijzijnde lage tak. Nee, haast had hij niet. Het was laat op de avond. Hij had de hele dag gerust, en nu was hij klaar voor actie. Hij had de geruchten opgevangen, geruchten van elfensteden. Meteen had hij zijn besluit genomen. Hij zou ze vinden, vinden en afmaken. Elke elf zou hij aankijken, in hun ogen, en hij zou het zien, als ze schuldig waren of niet. Hij zou het weten. Door de kap had hij zijn oren plat gelegd, dus zijn gehoor was afgezwakt. Gelukkig was zijn reuk ook fel versterkt. Allemaal de schuld van de elfen. Helaas keerde dat nu tegen hen. Misschien hadden de elfen van nu er niks meer mee te maken, maar ze hadden dezelfde afkomst. Elfen waren elfen. De aanvallers van zijn stad hadden ook geen onderscheid gemaakt tussen Shifter en niet-Shifter. Geen onderscheid tussen vrouwen, kinderen, mannen, ouderen. Waarom zou hij dat dan doen? Nee. Hij zou zijn hart koud maken, doen wat hij gezworen had te doen. Hij zou zijn ouders wreken, zijn bloedlijn in ere houden en de blaam op zijn wapenschild zuiveren van de nederlaag die ze geleden hadden na de lafhartige aanval van het elfenvolk.

Elfen joegen op Shifters? Niet vannacht. Niet hier, niet nu. Hij trok zijn zwaard een stukje uit de schede en testte het met zijn duim. Scherp genoeg, als je het hem vroeg. Elfen hadden enorm goeie reflexen, maar dat had hij ook. Deze keer zouden ze geen voordeel halen uit het verrassingselement of hun meerderheid. Nee, hij zou wachten tot de ochtend, tot er één of twee naar buiten kwamen om in hun prachtige bos te lopen. Dan zou hij toeslaan. In het midden, had hij horen vertellen, was er een trainingsveld, waar er in de vroege ochtend al activiteit was. Hij zou ze opwachten, geduldig zijn, en hij zou hèn verrassen. Hij was zich bewust van zijn geur, maar dat moest hij er maar bij nemen. Hij zat immers boven de grond. Dat zouden ze hopelijk niet verwachten.

Verkleumd door de ochtenddauw zat hij nog steeds af te wachten. Een grimmige trek lag om zijn mond. Het werd ochtend. Een flauwe zon verlichtte de bomen al. Yuuri stond zichzelf toe om zich even uit te rekken, zijn spieren los te maken, zodat hij straks niet verstijfd zou blijven zitten als het zover was. Zijn hand rustte op het handvat van zijn zwaard. Shiften was een laatste redmiddel, een verrassingselement. Als hij wist te verbergen welk ras hij had, zou hij meer kans maken. Daarom hield hij zijn kap op en hield hij zijn staart netjes tegen zijn lichaam aan gevouwen. Heel even sloeg hij zijn kap achteruit, zodat hij beter zou horen. Zijn grijze haar viel in plukjes langs zijn gezicht. Zijn zwarte oren prikten vooruit. Hij ontwaarde meteen meer geluiden, zo ook voetstappen. Een duivelse glimlach kwam om zijn lippen. Elf, zo hoopte hij, en zo te horen alleen, al kon hij zich vergissen. Hij speurde de omgeving af, er op lettend dat hij geen enkele beweging maakte dat hem zou kunnen verraden. Het zou niet lang meer duren voor de elf in zijn gezichtsveld zou verschijnen; dus hij sloeg zijn kap terug over zijn hoofd. Hij zou de elf in de ogen kijken, en hij zou het weten. Hij moest en zou het weten.

Voor Mimi, met een tot dit moment onbekend account c:
Terug naar boven Ga naar beneden
LuxuriousMoments
вℓσσ∂ ιѕ ησт єησυgн
LuxuriousMoments


Aantal berichten : 1572
Dirua : 1074
Registratiedatum : 20-03-12
Leeftijd : 27
Woonplaats : cupcake City

Character
Real name: мιcнєℓℓє
Characters:
Objects:

It's like I'm blinded by the lights Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's like I'm blinded by the lights   It's like I'm blinded by the lights Emptyma jun 11, 2012 6:54 am


A world so dark a world so cold
A world where only some will go
But not return,
when will they learn were do they go god only knows
Stay Wide Awake

Mariah staarde recht naar Pharom. "Laat maar zien wat je kan." Klonk haar stem zacht terwijl Pharom begon te grijnzen. Hij richtte zijn zwarte ogen op een dikke boomstam die nog enig teken van leven vertoonde in het te groene woud. In zijn open hand vormde zich zijn lange staf die vervormde in een gevechtsbijl met wolken duisternis die er omheen dijnde. Sneller als menig voor mogelijk hielden had hij zijn inmens grote bijl al in de stam geplant en ontvlamde de boom spontaan. Nam elk laatste deel van leven met de vlammen mee. Pharom trok de bijl uit de verkoolde stam terwijl hij breed grijnsde. Joanna grinnikte zacht terwijl ze in haar handen klapte. Aeron, Joanna, Poekie en Pherom, haar sterkte summons, haar persoonlijke garde en haar enigste vrienden. Zachtjes knikte ze terwijl het kleine poesje opnieuw in de vaste plek in haar nek innam. Mariah glimlachte terwijl ze met haar hand over de pels van het witte katje streelde. Maar al snel sprong die van haar schouder en transformeerde hij in de wit gestreepte tijger. Zijn tanden trilde in zijn mond terwijl hij langzaam gromde in een directie. Joanna stond direct naast hem terwijl ze ook ijzig die richting op keek. Aeron pakte zijn zwaard terwijl hij naast Mariah ging staan en Pharom begon zacht te grinniken toen hij haar andere kant bescherming bood. "Achter je." De haartjes in haar nek begonnen te prikkelen terwijl ze haar hand strekte. "Hellfire." Een zwart vuur omcirkelde haar hand terwijl ze zich langzaam omdraaide. De omgeving afspittend. Ja daar boven. Ze gromde zacht terwijl ze haar hand op het wezen richtte. "Ik zou als ik jou was heel snel uit die boom komen, tenzij je wil dat ik je met boom en al mee naar beneden neem." Siste ze zacht en grommend terwijl haar ogen zich vast ketende op de gestalte.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.anotherfairytale.actieforum.com
Max

Max


Aantal berichten : 235
Dirua : 225
Registratiedatum : 08-06-12
Leeftijd : 27
Woonplaats : Belgium c:

Character
Real name: Max
Characters:
Objects:

It's like I'm blinded by the lights Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's like I'm blinded by the lights   It's like I'm blinded by the lights Emptyma jun 11, 2012 7:45 am

It's like I'm blinded by the lights Mc3gb6
//Fools set the rules in this world. Take a look around. It's undeniable.

Na al die jaren dat hij gewacht had, al die jaren dat hij geduld moest opbrengen, was hij het gewend om zo stil te zitten. Vroeger had hij er opmerkelijk veel meer problemen mee gehad. De jongen was impulsief geweest, en soms deed hij de dingen sneller dan hij ze kon bedenken. Nu was het anders. Yuuri had geleerd dat het geen zin had om haastig te zijn. Integendeel. Hoeveel meer kon je bereiken als je het goeie moment afwachtte? Natuurlijk had hij zo veel kansen gemist. Te lang wachten of te voorzichtig willen zijn. Het kon geen kwaad voor zijn veiligheid, maar sommige kansen kreeg hij geen twee keer. Dat deed hem terug denken aan die keer dat hij in het bos bij een herberg op wacht had gelegen, klaar om twee elfen te overvallen. Hij had hun geur geroken in zijn ouderlijke huis. Dat was een paar weken na de aanval geweest. Hij had gewacht, tot ze uiteen zouden gaan. Helaas was hij hen kwijt geraakt, omdat hij te lang getwijfeld had of hij hen achterna zou gaan of niet. Het was een gemiste kans, eentje waar hij uit geleerd had. Nu voelde hij bijna instinctief aan wanneer het juiste moment was, al hield hij ervan om soms lekker roekeloos te zijn.

Diep in gedachten verzonken zat hij tegen de boomstam geleund, op zijn tak, een eindje boven de grond. Tot hij geluid opmerkte. Onwillekeurig liep er een rilling over zijn rug. Er was iets fout. Hij sprak zichzelf moed in, dit had hij zo vaak gedaan. Waarom zou het nu anders zijn? "Hellfire." Ving hij op, en uit reflex kromp hij in elkaar. Deze beweging had zijn positie verraden. "Ik zou als ik jou was heel snel uit die boom komen, tenzij je wil dat ik je met boom en al mee naar beneden neem." Razendsnel dacht hij na. Het geluid kwam van iets links van hem. Als hij dus een boom rechts kon bereiken, zou de boom waar hij nu in zat in de weg staan om gericht magie te gebruiken. Zijn rode ogen schoten naar rechts, maar hij maakte geen kans; vermits de bomen gewoon te ver uit elkaar stonden, door de open plek die hier begon. Damn. Tweede optie. Liegen. Hij deed het niet graag, maar soms had hij geen andere mogelijkheden, zoals nu. Hij draaide zich een beetje om, zodat hij schijn op de tak zat. Beneden stond een persoon, maar geen Elf. Ze had een aantal wezens rond haar heen lopen, waaronder een wit gestreepte tijger. De vrouw, duidelijk de leider, had een zwart vuur rond haar hand, en een andere figuur had een getrokken zwaard beet. Liegen.

Een glimlach kwam om zijn lippen, alhoewel hij zich bedreigd voelde. De wizard, want dat was ze, afgegaan op haar summons, kon onmogelijk weten wat hij hier kwam doen, en momenteel was zijn aard nog niet duidelijk. Zijn staart bleef verborgen en de kap op zijn hoofd verborg zijn nachtzwarte oren. De tijger was geen Shifter, dat kon Yuuri meteen zeggen. Een soortgenoot, een zielsverwant, die zou hij wel herkennen. "Misschien vind ik het fijn, hier in deze boom. Wie ben jij om me te bevelen er uit te komen?" Sprak hij. Toch liet hij zich voor de zekerheid een paar takken zakken, zodat hij dichter bij de grond kwam. Als hij zou moeten springen, wou hij het risico dat hij iets zou breken zo klein mogelijk maken.
Terug naar boven Ga naar beneden
LuxuriousMoments
вℓσσ∂ ιѕ ησт єησυgн
LuxuriousMoments


Aantal berichten : 1572
Dirua : 1074
Registratiedatum : 20-03-12
Leeftijd : 27
Woonplaats : cupcake City

Character
Real name: мιcнєℓℓє
Characters:
Objects:

It's like I'm blinded by the lights Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's like I'm blinded by the lights   It's like I'm blinded by the lights Emptydi jun 12, 2012 3:34 am

A world so dark a world so cold
A world where only some will go
But not return,
when will they learn were do they go god only knows
Stay Wide Awake

De gedaante leek alle opties te overzien om er op neer te komen dat er geen enkele optie was. Ze glimlachte zacht, zelfvoldaan van zijn aarzeling en ze wist ook dat hij wist wie ze was. Of tenminste wat ze was. Dat was al heel wat. "Misschien vind ik het fijn, hier in deze boom. Wie ben jij om me te bevelen er uit te komen?" Sprak hij. Toch liet hij zich voor de zekerheid een paar takken zakken, zodat hij dichter bij de grond kwam. Ze glimlachte zacht en zelfvoldaan terwijl ze hem inspecteerde. Op dit moment had ze twee keuzes voor zijn ras. Elf of Shapeshifter. Wat hij zou zijn zou ze nog wel achter komen.
Ze draaide nonchalant haar brandende hand rond. Het deed haar niets en ze richtte haar ogen langzaam weer op de jongen. "Wel, of je was me aan het bespieden of je loopt hier dit bos af te maken. In beidde gevallen zou ik er toch echt wat aan moeten doen." Ze glimlachte waterig terwijl ze haar hand op Poekie's hoofd legde. "Sinds jij zo te zien geen idee hebt wie ik ben, enkel dat ik wat hoger ben en een Wizard ben neem ik aan dat jij voor de tweede optie op gaat." Haar ogen die nu licht rood glommen staarden recht in die van de jongen. Reactie afwachtend. Alles onderzoeken. Zien of hij een verandering in zijn lichaam maakte. Selene had haar goed getraind. Ze kon mensen van binnen en van buiten. En dat had ze ook wel nodig als Summoner. Zonder zou ze het niet overleven.. Zonder zouden mensen recht in haar gezicht kunnen liegen en haar in levensgevaar brengen.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.anotherfairytale.actieforum.com
Max

Max


Aantal berichten : 235
Dirua : 225
Registratiedatum : 08-06-12
Leeftijd : 27
Woonplaats : Belgium c:

Character
Real name: Max
Characters:
Objects:

It's like I'm blinded by the lights Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's like I'm blinded by the lights   It's like I'm blinded by the lights Emptydi jun 12, 2012 7:27 am

It's like I'm blinded by the lights Mc3gb6
//Fools set the rules in this world. Take a look around. It's undeniable.

Nu hij wist dat er geen kans was op het winnen van een gevecht, lieten zijn ogen het meisje en haar Summons niet meer los. Hij voelde de neiging om te Shiften of op zijn minst zijn zwaard te trekken. Het was een situatie die er wel om vroeg. De figuren daar beneden bedreigden hem namelijk ook. Deze wereld zat zo in elkaar. Werd je bedreigd, dan dreigde je terug, tot één van de partijen opgaf en vluchtte of tot er een echt gevecht los brak. Het zou een normale reactie zijn dat hij iets zou doen om te laten zien dat hij alles behalve bang was om te vechten als het nodig was, zelfs al was hij in de minderheid en was de Wizard beneden duidelijk sterk genoeg om helemaal alleen op pad te gaan, gezien ze niet bang was voor gevaar dat op elke plek kon schuilen. Maar Yuuri wachtte het af. Als hij nu een onlogische beslissing zou nemen, zouden zijn ware bedoelingen misschien bovendrijven. De Wizard stond letterlijk met vuur te spelen, hij deed het figuurlijk. Misschien was dit niet de juiste plek of het juiste moment om ruzie te zoeken met een krachtige Wizard. Ook de Summons leken niet zwak of ongehoorzaam, wat de situatie er alleen maar slechter op maakte voor hem. "Wel, of je was me aan het bespieden of je loopt hier dit bos af te maken. In beide gevallen zou ik er toch echt wat aan moeten doen." Sprak het meisje. Yuuri hield zijn gezicht in de plooi en zijn lippen op elkaar, niet van plan om er de eerste de beste reactie op te geven. Daarom keek hij haar gewoon aan, recht in de ogen, terwijl hij heel hard probeerde om niet te tonen dat hij zich best wel bedreigd en angstig voelde. Je zou voor minder.

"Sinds jij zo te zien geen idee hebt wie ik ben, enkel dat ik wat hoger ben en een Wizard ben neem ik aan dat jij voor de tweede optie op gaat." Ging ze verder. Een fractie van een seconde had hij willen grommen. Hij klemde zijn kaken op elkaar, waardoor de spieren in zijn gezicht aanspanden. Zijn lip trilde even, maar lang genoeg voor haar om het te zien. Ze keek hem namelijk heel erg nauwlettend aan. Yuuri liet zichzelf de laatste meters uit de boom naar beneden vallen. Hij landde en boog meteen door zijn knieën, om de val te breken. Gehurkt bleef hij zitten, zijn ene hand op de grond voor steun en zijn andere op het gevest van zijn zwaard. De lap trok hij er met een soepele beweging van af en het viel op de bosgrond. Toen richtte hij zichzelf op; zijn bewegingen waren krachtig en straalden lenigheid uit. "Niemand bepaalt mijn lot behalve ikzelf, ma'am. Ik zal zelf wel beslissen waarom ik hier kom, en in feite gaat dat niemand wat aan, behalve mezelf. Het maakt mij niet uit wie u bent of wat u hier komt doen, dat zijn immers ook mijn zaken niet, dus ik zal er ook niet achter vragen of raden. Het is namelijk uw eigen beslissing, en dat zal ik respecteren. Is het dan teveel gevraagd om hetzelfde van u te vragen, ma'am?" Sprak hij, uitzonderlijk beleefd tegenover de Wizard, die blijkbaar een of andere hoge rang had. Ze zou hem waarschijnlijk zien als een beest, een monster, als ze achter zijn ras kwam, maar beleefdheid en respect was ook bij hen gekend. De jongen had adelijk bloed door zijn aderen stromen, en hij handelde ook naar de waarden en normen die hem bijgebracht waren tijdens zijn kindertijd en jeugd.
Terug naar boven Ga naar beneden
LuxuriousMoments
вℓσσ∂ ιѕ ησт єησυgн
LuxuriousMoments


Aantal berichten : 1572
Dirua : 1074
Registratiedatum : 20-03-12
Leeftijd : 27
Woonplaats : cupcake City

Character
Real name: мιcнєℓℓє
Characters:
Objects:

It's like I'm blinded by the lights Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's like I'm blinded by the lights   It's like I'm blinded by the lights Emptyza jun 16, 2012 4:48 am

Mimi~ schreef:
A world so dark a world so cold
A world where only some will go
But not return,
when will they learn were do they go god only knows
Stay Wide Awake

"Niemand bepaalt mijn lot behalve ikzelf, ma'am. Ik zal zelf wel beslissen waarom ik hier kom, en in feite gaat dat niemand wat aan, behalve mezelf. Het maakt mij niet uit wie u bent of wat u hier komt doen, dat zijn immers ook mijn zaken niet, dus ik zal er ook niet achter vragen of raden. Het is namelijk uw eigen beslissing, en dat zal ik respecteren. Is het dan teveel gevraagd om hetzelfde van u te vragen, ma'am?" Hoewel zijn toon beleefd was kneep ze toch met lichte irritatie haar hand tot een vuist. Ze was kort van temperament en dat was het enige wat er mis was met haar opvoeding. Maar ja wat wou je dan ook als je door een gestoorde tovenaar en een Banshee werd opgevoed. Bij de gedachte begon ze bijna te grijnzen al stopte die grijns snel toen ze naar voren stapte en haar vinger op hem richtte. "Dit bos is geen plek voor jou. Of voor de praktijken die jij hier wilt uitvoeren. Don't make me come after you." Ze siste bijna waardoor de tijger naast haar begon te grommen, zich voedend op haar haat. Nee eigenlijk deerde dit bos of het gehele elfen volk haar niets. Slechts een iemand deerde haar. Haar stiefzusje. Nou ja.. Zij was hier het aangenomen kind maar Sara was de verstekeling. Hoewel ze nooit het blauwharige meisje of haar moeder had gemogen wist ze dat Seth zijn leven zou geven voor Mimi of Sara. En dat was al genoeg voor Mariah om haar te beschermen met alles wat ze had. En als dat dus ook betekende de rest van het volk beschermen had Mariah dat er graag voor over.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.anotherfairytale.actieforum.com
Max

Max


Aantal berichten : 235
Dirua : 225
Registratiedatum : 08-06-12
Leeftijd : 27
Woonplaats : Belgium c:

Character
Real name: Max
Characters:
Objects:

It's like I'm blinded by the lights Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's like I'm blinded by the lights   It's like I'm blinded by the lights Emptyza jun 16, 2012 7:34 am

It's like I'm blinded by the lights Mc3gb6
//Fools set the rules in this world. Take a look around. It's undeniable.

Hoewel hij nog maar 20 was, had de jongen al veel van de wereld gezien. Hij had mensen leren kennen, maar natuurlijk ook elfen, wizards, andere shapeshifters en wat er ook nog op deze planeet mocht rondlopen. Er waren rassen waar hij het bestaan niet eens van af had geweten en rassen die hij niet kon benoemen, ook al had hij hen vaker ontmoet. Maar dit meisje was wel het toppunt. Eerst dreigt ze hem uit een boom te schieten met magie, daarna werd hij bedreigd door haar summons en nu ging ze ook nog een beetje opvliegend reageren? Tegen haar had hij niks misdaan, en toch leek ze hem in stukken te willen scheuren. Zij, of die summons van haar. Yuuri focuste zich op het geheel, en niet op het meisje alleen, hoewel zij de enige was die tot hem sprak. Ze stapte op hem af, haar vinger priemde naar zijn borst. "Dit bos is geen plek voor jou. Of voor de praktijken die jij hier wilt uitvoeren. Don't make me come after you." Een zucht verliet zijn mond en hij draaide met zijn ogen. De tijger gromde naar hem, en reflexmatig keek hij die dreigend in de ogen, zijn lip iets opgetrokken. "Was dat nu een bedreiging?" Vroeg hij. Zijn stem klonk onschuldig, maar vanbinnen begon de hele situatie hem heel erg te irriteren. Het zwaard schoof enkele centimeters uit de schede, en hij keek het groepje nonchalant aan. "Je weet niet wie ik ben. Je weet niet wat mijn zogenaamde praktijken zijn. Hoe kun je oordelen? Helderziend?"

Van zijn beleefdheid en respect van daarnet was niet veel meer over, maar hij had er geen spijt van. De wizard zou zich zeker minder stoer voelen zonder die summons van haar. In zijn ogen verdiende ze zijn respect niet meer. Hij had haar beleefd gewezen op de feiten, en zij had die poging in rook doen opgaan. Nu was het voor hem ook genoeg geweest. Hij had ook zo zijn grenzen. Yuuri was geen slaafse volgeling, en al zeker niet bij een wizard, hoe hoog haar rang ook mocht wezen. Hij was nieuw in dit gebied, had geen idee dat hij de leader voor zich had en was best roekeloos bezig nu. Daarnet dacht hij nog na, maar nu was hij vanbinnen zo kwaad dat het zijn verstand leek te verdoven. Zijn rode ogen gleden nog eenmaal over de summons, en schoten toen weer terug naar het meisje. Hij merkte dat hij nog steeds onder de boom stond, zonder dat hij hoefde te kijken of het werkelijk zo was. De val naar beneden had slechts enkele seconden geduurd. Als hij zou kijken hoe hoog het was, zou hij zijn plan verraadden. Daarom hield hij haar blik vast. Omhoog springen zou niet lukken. Weglopen leek de laatst overgebleven optie. Niet te voet, dat zou niet snel genoeg gaan. Om te shiften zou hij zijn mantel moeten afdoen, aangezien die hem nogal kort hield qua bewegingen. Zijn besluit stond nog niet vast, maar hoe dan ook moest die mantel uit, wou hij nog een kans maken. Hij schudde even met zijn hoofd, zodat de kap afviel, en wierp de mantel van zijn schouders. Meteen viel zijn staart langs zijn benen en prikten zijn zwarte oren uit zijn zwarte, halflange haren. Nooit als eerste aanvallen. Afwachten. Het was nog niet het goeie moment, dat voelde hij. Zijn hoektanden waren iets scherper geworden en hij merkte hoe zijn zintuigen nog meer gespannen stonden. "Wie weet bent u wel degene die hier niks te zoeken heeft", Suggereerde hij even. "Waarom zou u zich omringen door summons als u hier welkom bent?"
Terug naar boven Ga naar beneden
LuxuriousMoments
вℓσσ∂ ιѕ ησт єησυgн
LuxuriousMoments


Aantal berichten : 1572
Dirua : 1074
Registratiedatum : 20-03-12
Leeftijd : 27
Woonplaats : cupcake City

Character
Real name: мιcнєℓℓє
Characters:
Objects:

It's like I'm blinded by the lights Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's like I'm blinded by the lights   It's like I'm blinded by the lights Emptyzo jun 17, 2012 10:31 pm

Mimi~ schreef:



A world so dark a world so cold
A world where only some will go
But not return,
when will they learn were do they go god only knows
Stay Wide Awake

"Wie weet bent u wel degene die hier niks te zoeken heeft", Suggereerde hij even. "Waarom zou u zich omringen door summons als u hier welkom bent?" Mariah begon zacht te lachen terwijl ze even haar hoofd schudde. Ze hief haar hand langzaam en Pharom, Joanna en Aeron verdwenen. Poekie veranderde terug van tijgervorm in haar katvorm en sprong hij als kitten op haar schouder. Ze aaide even zacht over de sneeuwwitte huid en keek glimlachend naar de jonge man. "Mensen kennis." Ze haalde even haar schouders om maar staarde daarna toch koud door de bossen heen. Uiteindelijk gleden haar ogen weer naar de jongen terwijl ze haar mond opende en weer sloot. "Familiebezoekje." Ze begon breder te grijnzen terwijl haar ogen van vel rood amberkleurig werden. Zachte kolkende poelen. "Welkom is inderdaad een ander verhaal, laten we zeggen dat ik mezelf uitnodig. Een grote zus moet nou een maal op haar familie letten.. Net als op jouw leader.. Familie.." Vals begon ze te grijnzen. Haar gehele gestalte werd ijzig koud terwijl ze hem aan bleef kijken. Ongetwijveld was hij niet van op de hoogte dat Maylaine de dochter van Seth was. Net zo min dat Sara ook zijn dochter was. Dat Fel'dan bloed in hun aderen stroomde en dat het zich over elk volk had uitgevloeid behalve de Knights. Al was Sky's leven te danken aan Seth..
Langzaam schudde ze even haar hoofd terwijl ze de jongen recht aankeek. "Summons zijn een deel van mij, maar toch erg oplettend van je dat je het verschil merkte. Vaker Summoners mee gemaakt?" Haar vraag was nogmaals recht voor zijn raap terwijl ze hem recht aanstaarde met haar koelle ogen. Summoners.. Dat zou enkel maar in haar voordeel werken als ze wist van Summoners. Hoe meer ze er wist hoe beter. Ze had niet te vrezen.. Nou ja, voor het grootste gedeelte dan. Summoners waren wel direct gevaar voor haar.

Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.anotherfairytale.actieforum.com
Max

Max


Aantal berichten : 235
Dirua : 225
Registratiedatum : 08-06-12
Leeftijd : 27
Woonplaats : Belgium c:

Character
Real name: Max
Characters:
Objects:

It's like I'm blinded by the lights Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's like I'm blinded by the lights   It's like I'm blinded by the lights Emptyma jun 18, 2012 1:06 am



Blijkbaar hadden zijn woorden voor een keer meer effect op haar dan alleen maar uitdagen en vragen om problemen. Het meisje lachte zacht en Yuuri trok licht zijn wenkbrauwen op. Na een langzaam gebaar van haar hand verdwenen drie van de vier wezens en de tijger kromp tot er niet veel meer van over was. Een sneeuwwitte kitten klom op haar schouder, waarna ze zachtjes over diens pels aaide. Binnen in hem ontsprong een gevoel van trots en overwinning, aangezien hij er in geslaagd was om de bedreiging weg te werken zonder dat hij het zwaard had moeten gebruiken. Het enige nadeel was dat ze nu duidelijk kon zien dat hij een shifter was. Langs de buitenkant liet hij niet merken dat hij ergens wel blij was met de ontwikkeling van de situatie. Nu de dreiging gezakt was, voelde hij zich meer zelfzeker. Het zwaard gleed met een zacht sissend geluid terug in de schede. Toch liet hij zijn hand op het gevest rusten. Onvoorzichtigheid zou hem nooit de kop kosten, het was niet omdat het meisje nu alleen was dat ze geen macht meer had. Het vuur rond haar hand had er gevaarlijk en krachtig genoeg uit gezien om hem het gevoel te geven dat hij er zware verwondingen aan over zou houden, mocht ze het op hem gebruiken.

"Mensen kennis." Gaf ze als verklaring op het feit dat ze zo zat te gokken op wat hij hier kwam doen. Dan had ze het fout, helemaal. Naar zijn mening had ze nog steeds geen idee wat hij hier kwam doen, net zoals hij geen vermoedens had naar haar reden om hier te zijn. Het was trouwens vreemd dat er zich nog geen Elfen hadden laten zien. Het werd langzaam klaarder en er was nog geen leven te bekennen in het bos. "Familiebezoekje." Ging ze verder. Haar ogen leken op te lichten. "Welkom is inderdaad een ander verhaal, laten we zeggen dat ik mezelf uitnodig. Een grote zus moet nou een maal op haar familie letten.. Net als op jouw leader.. Familie.." Het woord leek pijnlijk na te branden in zijn hoofd. Familie. Iets wat hij al twee jaar lang niet meer had. Hij was de laatste. De betekenis van haar woorden drong enkele tellen later tot hem door. Een wizard familie van een Shifter? "Onmogelijk. Een Shifter en een Wizard kunnen geen familie zijn", Zei hij verward. Het hele idee joeg een koude rilling over zijn rug. Als dit meisje een zus had bij het Elfenvolk en familie was van zijn leader.. Zijn staart sloeg zenuwachtig door de lucht. Een elf familie van een Shifter. Een combinatie die in zijn ogen zo walgelijk was dat hij steken voelde in zijn maag.

Hij voelde haar blik op hem, dus hij dwong zichzelf om het in een hoekje te duwen om er even niet meer aan te denken. Hij mocht geen fouten maken, echt niet. Gelukkig gaf ze hem meteen iets om zijn aandacht op te richten. "Summons zijn een deel van mij, maar toch erg oplettend van je dat je het verschil merkte. Vaker Summoners mee gemaakt?" Vroeg ze. Zijn mondhoek krulde even omhoog. Zijn rode ogen gleden weer naar de witte kat op haar schouder. "Ik wist dat hij geen Shifter was. Dan was het niet zo moeilijk te raden dat de anderen ook waren zoals hij. En inderdaad. Ik ken er genoeg van om te weten dat het Summons zijn", Vertelde hij. "Al heb ik er nog nooit zoveel tegelijk gezien. Toch niet van één enkele Summoner", Gaf hij daarna toe.

Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





It's like I'm blinded by the lights Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's like I'm blinded by the lights   It's like I'm blinded by the lights Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
It's like I'm blinded by the lights
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Just Another Fairytale ::  :: ;;North :: ;; Everlasting Forest-
Ga naar: