V Home*IndexRegistrerenLaatste afbeeldingenInloggenZoeken

 

 It is the poison of the past that tears us down...

Ga naar beneden 
AuteurBericht
AwesomeMissG

AwesomeMissG


Aantal berichten : 437
Dirua : 369
Registratiedatum : 16-04-12
Leeftijd : 29
Woonplaats : HENKIELONIA =3

Character
Real name: Gaby/Gabs
Characters:
Objects:

It is the poison of the past that tears us down... Empty
BerichtOnderwerp: It is the poison of the past that tears us down...   It is the poison of the past that tears us down... Emptyvr okt 26, 2012 12:51 pm

Falco
Son of a once noble king and a traitor,
Never known his true name
but stil like father, like son
Just the same...


Vanuit zijn kamerraampje staarde een jonge Elf naar de blauwe lucht. Er was niet veel voor hem te doen, en hij kon nu ook niet het kind uithangen. Er werd teveel naar hem gekeken, teveel op hem gelet en daar kon hij niet tegen. Alsof hij geen eigen leven meer had, het was overgenomen door plichten en andere dingen die niet bij een kind hoorde. Langzaam liet hij zich van de vensterbank zakken en verliet zijn kamer. Een ondeugende grijns was op zijn gezicht geplakt terwijl hij de kap van zijn mantel over zijn hoofd trok en door de verlaten gangen sloop. Het kon hem niks meer schelen, hij wilde naar een plek waar de herinneringen van zijn beide ouders zonder twijfel moesten zijn. De overblijfselen van het vroegere Groenbos van de Elfen, het was een eind lopen maar dat was een makkie voor hem. Zodra hij buiten was, ging het al een stuk makkelijker. In stilte schoot hij door de starten van de stad, proberend door zo min mogelijk anderen gezien te worden. Eenmaal ontsnapt aan de drukte van de stad verlengde hij zijn stappen en bijna geruisloos rende hij weg van zijn volk. Nog altijd vond hij het vreemd om hen, zijn volk te kunnen noemen. Maar daar moest hij waarschijnlijk nog aan wennen, misschien hadden de Kings en Queens daar ook last van gehad. Niet dat hij daar kennis van had, hij had die tijd niet bewust meegemaakt.

Zodra hij halverwege was bleef hij even rusten en keek omhoog naar de lucht. Het was nog vroeg dus hij kon lekker in zijn eentje daar rondhangen. Hij kon echter ook met niemand praten, Sará was nauwelijks meer in de buurt en dat was eigenlijk wel de enige met wie hij kon praten. Het was best eenzaam om hem te zijn, maar hij was er al een beetje aan gewend.
Langzaam vervolgde hij zijn tocht tot de verkoolde resten, van wat ooit een mooi groen bos was, binnen zijn zichtsveld. Even zuchtte hij en bleef kort staan, hij kon zich niet veel herinneren van de tijd die hij hier had doorgebracht. Het was per slot van rekening maar voor een heel jaar geweest. Toen waren de stervelingen gekomen en hadden alles verwoest. Het was een triest beeld wat hij nu voor zich zag. Langzaam liep hij verder en raakte de resten van bomen aan terwijl hij ze passeerde. Met zijn kap over zijn hoofd leek het net alsof hij gewoon klein qua lengte was, maar dat was omdat het zijn gezicht verborg. Bij een boom bleef hij staan en duwde zijn hand tegen de stam. ''Welk vuur heeft deze schade aangericht?'' Mompelde hij vragend in zichzelf. Meestal ontstond er wel iets van nieuwe begroeiing, hoe heftig het ook was geweest. Maar hier, er was geen enkel sprankje van leven te bekennen. Even kroop een frustratie door zijn geest en sloeg hij met zijn vuist tegen de stam. Hij maakte geen geluid meer en bleef zo staan, met zijn vuist tegen de verkoolde stam van de boom.


ONLY FELIX!
Laten we zeggen dat het even onbekend blijft dat ze een vamp is xD
En best een hele vage titel xD
Maar goed het is al laat en ik word vaag
Terug naar boven Ga naar beneden
 
It is the poison of the past that tears us down...
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Let your mind flow towards the past
» Those things of the past...they never dissapear
» You wanted to know the past my dear?

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Just Another Fairytale ::  :: ;; Miracles of Fantasia :: ;; Burned forest-
Ga naar: