Character Real name: Gaby/Gabs Characters: Objects:
Onderwerp: I can't stay away anymore... di jul 17, 2012 2:06 am
HUNTER Once a great leader, Now nothing more than a memory Once fully sane, Now at the edge of insanity But please don't forget my name
Onder een kap verborgen lagen twee blauwe ogen, diep weggezakt in hun kassen. Waarom hij hierheen was gekomen wist hij niet, maar hij wist nog altijd wat deze plek was. Dit waren de ruines van de vroeger welvarende stad van de Knights. De ruines van de vroegere stad van zijn Dawn. Zelfs na al die jaren eenzaamheid mistte hij haar, haar meer dan elk ander. Natuurlijk mistte hij ook Sára, die zoveel op haar moeder had geleken, Daphne de vriendelijke, vroegere healer en vrouw van zijn broertje. Zijn broertje mistte hij natuurlijk ook, maar hij zou nooit terugkeren. Mordon Kil'Jeadan was overleden en nooit had Hij als oudere broer afscheid van hem kunnen nemen. Dat was een van de vele feiten die hij had moeten accepteren toen hij vertrok. Nu stond hij daar, in schaamte, voor zich uit te staren naar de ruines. Hoe had hij zijn volk zo genadeloos achter kunnen laten, alleen omdat hij het niet meer aankon. Hij had moeten sterven in plaats van zijn broertje. Langzaam liep de, nog altijd in een mantel gehulde, man door naar de ruines. Hij had hier eigenlijk niks te zoeken, maar hij moest hier zijn van zichzelf. Bij een half afgebroken muurtje bleef hij staan en legde zijn handen erop, zachtjes steunende. zijn handen waren mager, net als de rest van zijn lichaam, maar hij hield nog altijd stand. Elaine's tip had hij opgevolgd en zijn haar had hij kortgewiekt. Het maakte zijn gezicht weer anders, meer als vroeger. Het deed hem goed en ook weer niet, nog altijd probeerde hij het verleden achter zich te laten maar het lukte simpelweg niet. Hij zuchtte even kort en liet zijn hoofd iets zakken. Bij het horen van geluid spande hij zijn handen aan waardoor zijn grip op het muurtje steviger werd. Zijn knokkels werden wit en met strak gespannen spieren bleef hij staan. Wachtend op een stem die hem zou vertellen dat hij hier weg moest wezen of hier niet thuishoorde.
LuxuriousMoments вℓσσ∂ ιѕ ησт єησυgн
Aantal berichten : 1572 Dirua : 1074 Registratiedatum : 20-03-12 Leeftijd : 27 Woonplaats : cupcake City
Character Real name: мιcнєℓℓє Characters: Objects:
Onderwerp: Re: I can't stay away anymore... vr aug 17, 2012 9:07 am
Faith is the bird that feels the light when the dawn is still dark.
dawn
Ze was alleen, uiteindelijk zou ze altijd alleen blijven. In stilte zat haar ze op knieen in het hoge gras wat tegenwoordig door de oude ruines van de stad groeide. Herinneringen een fijne tijden waren hier nog duidelijk merkbaar. Herinneringen aan hem.. Haar haren danste op de wind. Enkele tranen die over haar ogen gleden. Hunter.. Zijn naam was nog altijd in haar geheugen gegrift. Ze wist dat hij ergens nog was. Hij leefde nog! En toen ze ineens een geluid achter haar hoorde schrok ze op. Langzaam kwam ze omhoog wetend dat de ogen van de persoon achter haar zich in haar rug boorde. Toen ze zich omdraaide was het echter de schrik van haar leven. Haar mond viel open en ze deed een stap achteruit. Was dit mogelijk? Was dit echt? Ze herkende hem.. Zo'n perfectie als de zijne was altijd te herkennen... "Hunter.." Fluisterde ze zacht... Haar Hunter.. Was dit gewoon een speling van haar gedachtes.. Dawn wist het niet meer. Al wat ze wist was dat hij voor haar stond.. En voor even.. Was ze gelukkig.
Character Real name: Gaby/Gabs Characters: Objects:
Onderwerp: Re: I can't stay away anymore... zo sep 30, 2012 6:35 am
HUNTER Once a great leader, Now nothing more than a memory Once fully sane, Now at the edge of insanity But please don't forget my name
Stilte, stilte was hetgeen waar hij nooit aan zou wennen in zijn leven. Maar deze stilte was onheilspellend, er hing iets in de lucht dat er niet hoorde. Zelfs in zijn diep naar binnengetrokken ziel voelde hij het, het was een pijn die hij zou moeten dragen. De pijn om haar te missen, en nu droeg hij het al zo lang. Ze was van een ander volk geweest, maar zij was het lichtpuntje in zijn leven geweest. Zij had hem uit de duisternis van zijn geest, weg bij de grens van de vergetelheid. Maar nu, nu was er niemand om hem te redden. Nu bleef hij balanceren op de rand van een klif, vechtend om te blijven staan, maar niet in staat terug te keren naar de werkelijkheid. voor hem rees een gestalte op dat zijn hart stilzette. Dit was onmogelijk, dit kon niet waar zijn. Het kon haar niet zijn, het mocht haar niet zijn. Zijn blauwe ogen fixeerde zich op de vrouw die omhoog was gekomen. Zijn rode pupillen glansden in het vage zonlicht terwijl hij zijn hoofd optilde en rechtop ging staan. De grip op het muurtje verzwakte en zijn handen ontspanden zich. Hij schudde zijn hoofd. ''Onmogelijk,'' fluisterde hij en deed geschrokken een stap achteruit. ''Nee, je bent niet echt. Nee, Hunter het is je geest maar.'' Toch knipperde hij met zijn ogen en keek nog eens goed. ''Hou jezelf niet voor de gek, je bent alleen. Niemand zal hier komen voor je.'' Zijn woorden waren volledig naar zichzelf gericht en hij draaide zich om en legden zijn handen op zijn oren. Langzaam wreef hij toen in zijn ogen en bleef zij hoofd schudden. Langzaam draaide hij zich weer om en tot zijn eigen ongenoegen stond ze er nog steeds.
LuxuriousMoments вℓσσ∂ ιѕ ησт єησυgн
Aantal berichten : 1572 Dirua : 1074 Registratiedatum : 20-03-12 Leeftijd : 27 Woonplaats : cupcake City
Character Real name: мιcнєℓℓє Characters: Objects:
Onderwerp: Re: I can't stay away anymore... di okt 09, 2012 3:18 am
Faith is the bird that feels the light when the dawn is still dark.
dawn
Dawn's ogen stonden vol ongeloof en angst terwijl ze naar de man bleef kijken, hoe hij er dan ook onverzorgd uitzag. Hoe zijn ogen dan ook veranderd waren, het kon niet anders of het was Hunter.. Ik schudde even mijn hoofd terwijl ik woorden van hem negeer en naar voren liep tot ze haar hand om zijn wang kon leggen. "Hunter.." Fluisterde ze zacht en een traan kwam op in haar ogen en ze probeerde hem weg te slikken zonder veel succes..
Character Real name: Gaby/Gabs Characters: Objects:
Onderwerp: Re: I can't stay away anymore... do okt 11, 2012 8:43 am
HUNTER Once a great leader, Now nothing more than a memory Once fully sane, Now at the edge of insanity But please don't forget my name
Hij kon zijn eigen ogen niet meer geloven, was zij nu hier bij hem. Was zijn Dawn nog in leven en hier in zijn bijzijn. Was ze weer in zijn bestaan gestapt? hij schudde zijn hoofd weer, het was simpelweg onmogelijk dat zij weer zo dicht bij hem was. Hij schrok zich dood toen ze haar hand op zijn wang legde, maar hij sloot toen zijn ogen. Haar aanraking, het was hem te bekend, te geliefd en wat had hij die gemist! "Hunter.."Haar stem verlichtte zijn hart en hij keek de vrouw voor zich weer aan. Nu was het zijn beurt om zijn hand op te tillen, maar hij pakte die van haar van zijn wang en keek haar aan. Met een snelle beweging trok hij haar naar zich toen en klemde zijn armen om haar lijf. Hij liet zijn hoofd in haar haren zakken en snoof haar geur op. ''Dawn..'' Zijn stem klonk krakerig van emotie en hij liet haar voor geen seconde los. Dit was de enige die hem nooit had laten stikken, zij had van hem gehouden en om haar had hij gerouwd. Hij had altijd bij haar willen blijven, en nu hij haar zo in zijn armen had kwamen alle emoties, alle herinneringen en alle pijn kwamen weer in hem omhoog. Hij klemde haar zacht tegen zich aan en merkte opeens dat er tranen over zijn wangen liepen. Stond hij nu werkelijk te huilen hier?
