you wanted to see me? (Mariah)

In stilte staarde Mariah al half liggend op een grote stoel naar een foto in haar hand, zojuist gebracht door een van haar Summons uit haar broer zijn huis. Ze hadden ook interessant bezoek bij hem ontdekt en Mariah hierover ingelicht. En toch, toch bleef die foto haar aanstaren, hij was jaren geleden genomen. Zij en Dave, samen in zwemgoed terwijl zij op zijn rug zat. Ze grijnste maar hij was minder vrolijk. Hij haatte haar en hij had er alle reden toe. Ze had hem bijna vermoord als het niet voor Selene was geweest. En god ze had de woedde van haar vader die nacht gevoeld. En nogsteeds zag ze dezelfde blik in zijn blauwe ogen.
In stilte zuchtte ze en sloot even haar ogen en liet haar hoofd naar achter vallen. Ze moest een Demonlord oproepen, haar volk begon aan haar te twijfelen. Een Demonlord was wat ze nodig had.
Even gromde ze maar haar ogen opende zich weer toen ze de deurklink hoorde. Bij het zien van haar broertje gleed ze melodramatisch nog verder onderuit in de luxe stoel en liet haar arm naar beneden hangen terwijl de ander op haar buik lag met de foto er onder geklemt. Haar schitterende oranje haar raakte de grond terwijl haar amberen ogen naar hem staarde en haar mond in een grijnsje vertrok toen ze zijn stem hoorde. "Je spreekt je meerdere aan met u" Klonk haar stem simpel terwijl ze haar hand hief die eerst naast de stoel had gehangen tot die zo hoog was dat ze naar haar donkere nagels kon kijken. "Vroeger is niet meer Dave, je zou moeten stoppen met leven in t verleden.." Met de woorden pakte ze de foto op en smeet hem naar Dave toe voor ze omhoog kwam en zo goed als normaal in de stoel ging zitten met haar slanke handen onder haar kin gevouwen en haar schitterende haar dat een slag vormde haar gezicht omkrulde..

In stilte luisterde Mariah naar zijn woorden, zijn demonen negerend. Aeron en Neya stonden naast haar bijde he doods aankijkend terwijl Poekie in poesvorm op haar schoot kwam liggen. Haar hand gleed automatisch naar de kattensummon en ze aaide zachtjes over de witte vacht terwijl ze nogsteeds Dave recht aankeek. "Wat knap van je om meteen te denken dat het een summon van me was. Wellicht was ik wel degene geweest in je huis.." Ze grijnsde zacht waarna ze omhoog kwam en Poekie van haar schoot af sprong en zich omvormde tot een massale tijger. Zonder veel aandacht aan hem te besteden liep ze langs Dave en zijn demonen tot ze stil bleef staan en haar hand tegen een muur aan legde. Ze slikte even stil voor ze zich weer omdraaide naar hem. "Natuurlijk snap je wel dat ik mijn tijd niet zou verspillen met jou proberen op te zoeken." Ze haalde haar schouders op en draaide zich half om. Haar oranje haren over haar schouder hangend. Haar ogen waren veranderd in zacht blauw en ze glimlachte even naar hem. "Vader heeft de stad verlaten.. Hij is terug naar zijn oude huis. Hij verwacht van mij dat ik Meredith en jou bescherm ik ben niet van plan om zijn vertrouwen dat in mij geplaatst is op te geven. En ook al hebben we Meredith al lang niet gezien, net als Sara of Maylaine, ik zal ze toch beschermen." Ze keek hem doordringend aan voor ze nogmaals zijn demonen negerend naar hem toestapte om haar tengere handen op zijn schouder neer te laten dalen. "Ik zal jou beschermen Dave." Fluisterde ze zacht voor ze zich opnieuw omdraaide en terug liep naar haar 'troon' om opnieuw plaats te nemen. "Ik wil dat je je intrek neemt in het kasteel. Er zal een kamer voor je klaar gemaakt worden en je zal complete vrijheid hebben in de extra trainingszaal onder het paleis. Dit is geen verzoek Dave." Ze keek hem recht aan. Nee ze zou zo maar de laatste wens van haar nee hun vader niet laten gaan. Ze wist dat ze moest doen en Mariah zou het doen ook.

Zacht begon Mariah te grommen bij het horen van Dave's woorden en ze sprong op. "Dave, je hebt geen idee. Je hebt geen idee van vader, van wat hij heeft gedaan en hoe hij jou wou beschermen. Je hebt geen idee van hoe het was om de oudste te zijn. Hoe het was om voor je ogen je echte vader te zien vermoord worden door je adoptie moeder. Dave, je hebt geen idee hoeveel vader van je houd. En wat hij heeft gedaan voor jou. Niet alleen voor mij." Ze beet op haar onderlip terwijl ze naar voren stapte. "Dave Fel'dan, je hebt geen idee van wat er is gebeurd toen jij nog veilig en jong was. Jij hebt een iet wat fatsoenlijke jeugd gehad waar ik constant moest vrezen voor mijn dood. Vanaf dat ik geadopteerd was door Seth die hoer van een Vyndi met haar leger heeft mij willen vermoorden. Mijn ziel willen verbranden omdat ze wisten wat ik zou worden, omdat ze wisten dat ik Seth's kracht zou krijgen." Ze stak haar hand op waar nogsteeds een raar teken zich in bevond. "Hier het merkteken van Vyndi omdat vade een dag te laat was. Een dag niet op mij had gelet. Het brand langzaam aan mijn ziel weg vanbinnen. En tenzij ik binnen een bepaalde tijd de kracht vind om Omega te worden zal het mij vermoorden. Als ik het niet uit me kan bannen. Dat is waarom vader altijd mij in de gate hielt. Hij wou nooit jou negeren, hij wou mijn leven redden en misschien is dat wel een misdaad in jouw ogen maar hij deed het uit liefde." Ze beet op haar onderlip terwijl ze haar hand liet zakken. "Ik kan het jou dan niet makkelijk hebben gemaakt vroeger, maar hoe denk je dat ik me voelde. Ik wou die aandacht niet. Eerst was het leuk, maar later werd het gewoon vreselijk, ik had geen leven. In tegenstelling tot jou. Ik vraag je niet om een of ander slaaf je te worden van me Dave, ik smeek je enkel om hier te komen wonen en veilig te zijn. Waar ik je zou kunnen beschermen. Waar ik de verantwoordelijkheid voor jou draag!"

In stilte keek Mariah Dave aan terwijl ze haar handen samen spande en opnieuw ontspande zacht slikte en even haar hoofd schudde. "Waarom begonnen we ooit met deze haat Dave.." Fluisterde ze zacht en keek hem recht aan. Even zuchtte ze en liet zichzelf voor de zoveelste keer terug vallen in de troon. Ze glimlachte zacht en knipte met haar hand waardoor Aeron Neya en Poekie verdwenen en ze zuchtte nogmaals en terwijl ze haar handpalm opende en een klein vlammetje over haar vingers liet lopen. "Misschien is het vertrek van vader wel een nieuwe start voor ons nietwaar.." Klonk haar stem zacht en ze keek op naar hem. "Kom hier wonen Dave.."

-flut-

Mariah schudde haar hoofd bij het horen van Dave's antwoord en liet haar hand door haar haren glijden. "Dave.. Je bent kinderachtig bezig, weetje hoe vaak ik hier iets sloop. Ik zou ondertussen nieteens de rekening willen zien van degene die alles moet betalen." Ze begon te grijnzen en begon te spelen met een lokje van haar haar. "Misschien heb ik je ook wel een klein beetje nodig.." Murmelde ze even en keek hem aan. "Het is behoorlijk saai hier, ene verplichting na de ander, ik heb een beetje leven nodig in dit gedoe. Vader had gelijk, ik haat dit meer als hij het haatte." Ze grijnsde nogmaals en zuchtte even. "Kom op Dave." Ze begon zacht te grijnzen en sloeg haar armen achter haar hoofd terwijl ze hem onderzoekend aankeek.