Aantal berichten : 80 Dirua : 60 Registratiedatum : 09-06-12
Character Real name: Kaatje =D Characters: Objects:
Onderwerp: Ceremonie Ludi Publici wo okt 24, 2012 8:24 am
Een windvlaag vloog door de kamer van zodra hij het raam open zette en even vlogen zijn blauwe haren wat omhoog. Met ene glimlach om zijn lippen leunde de man op de vensterbank en liet zijn ogen over het plein glijden. Binnen nu en een paar seconden zou hij mensen moeten kiezen die de knights zouden vertegenwoordigen in de Lundi Publici, een soort spelen waar iedereen aan mee deed. Het was de manier om iedereen twee maanden bezig te houden, ervoor te zorgen dat ze niet met de eerste de beste persoon die ze tegenkwamen begonnen te vechten. Want zeg nu zelf, wie wilde er zoiets nu missen? Niemand dus. Zachtjes tikte Joshua met zijn vingers op het raamkozijn terwijl hij iedere knight die hij zag een paar seconden volgde met zijn ogen. Vier van die personen zouden moeten strijden om een: de eer van de knight hoog te houden en twee: misschien een rang hoger te gaan. Als hij eerlijk moest zijn keek hij eigenlijk het meest uit naar de finale, waar hij zijn kunsten ook kon tonen. De man was best competitief ingesteld, maakte overal een wedstrijdje van. Ergens niet echt een goed idee, aangezien hij niet erg goed tegen zijn verlies kon. Meestal raakte hij dan gefrustreerd, maar probeerde niet te schreeuwen. Iedereen had zo wel eens ene slechte eigenschap, toch? Wel, dat was die van hem, al probeerde hij het zo lang mogelijk geheim te houden. Welke Leader kon er nu niet tegen zijn verlies, hij dus. Met een zucht duwde hij zich af van het raam, sloot het weer en baande zich een weg naar beneden. Het werd tijd dat hij mensen ging kiezen om mee te doen met de spelen, anders stond hij daar straks mooi alleen. Een simpele duw tegen de deuren zorgde ervoor dat deze open zwaaide en even kneep Joshua zijn ogen tot spleetje toen de zon recht in zijn gezicht scheen. Jup, de perfecte dag om mensen te kiezen. Zonder een woord te zeggen ging de man ergens vooraan op het plein staan en bleef geduldig wachten totdat mensen hem opmerkten. Het was eigenlijk best grappig om te zien als een iemand hem opmerkte, iedereen ineens stopte met praten en hem verwachtingsvol aankeek. “Goedemiddag iedereen, alles goed?” Hier een daar knikte iemand terwijl de pretlichtjes in zijn ogen op en neer begonnen te dansen. Hij was nu niet direct een van de serieuste mensen op aarde, wilde altijd wel weten hoe het met iedereen ging en dat iedereen vrolijk was. De meesten mensen van zijn volk wisten dat wel, dus daar hoefde hij zich helemaal niet voor te schamen. “Ik neem aan dat de meeste onder jullie wel gehoord hebben dat de leaders bezig zijn met een soort spelen te organiseren. Wel, het gaat niet lang meer duren voordat het van start gaat gaan en daarvoor heb ik vier mensen nodig die de knight willen vertegenwoordigen. Ik heb mensen nodig die goed kunnen boogschieten, zwaardvechten, uithoudingsvermogen hebben, en kunnen voetballen. Voor iedere categorie een. Dus… wie denkt dat hij of zij goed genoeg is voor een van die categorieën?”
