How I missed you..

Onderwerp: How I missed you.. zo aug 12, 2012 12:20 am

Haar blauwige ogen staarde gespannen in de duisternis. De constante ogen die op haar geweest waren waren verdwenen. Duisternis had ze opgeslokt. Ze wist dat er plannen werden gemaakt.. Ken, Loira en Vyndi ze waren bezig met iets wat Mimi niet kon bevatten. Al wat ze wist was dat ze Seth zo snel mogelijk moest zien. Niet enkel voor haarzelf maar al helemaal voor haar dochters en zoon. Ze moesten veilig blijven. En dat betekende dat ze hier weg moest komen. Langzaam kwam de tengere gestalte omhoog. Ze was dun geworden. Haar lichaam had tegenwoordig bloed nodig maar de voormalig vegetariër kon het nieteens over haar hart verkrijgen een druppel bloed door haar keel te krijgen. Ze vroeg zich ergens af of Seth haar nog wel zou herkennen. Of hij nog van haar zou houden na al die lange jaren. Elke dag had ze gesmeekt om hem terug te mogen zien en nu.. Nu moest ze wel. Snel staarde ze om haar schouders heen en besefte ze dat er echt niemand was die op haar lette. Op dat moment nam ze haar kans. Zo snel als het licht verdween ze door de bossen voor iemand haar kon zien. Ze zouden pas merken dat ze weg was als het morgenlicht hun duistere schuilplaats bereikte en tegen die tijd was ze hopelijk veilig ver weg bij Seth. Ze zou niet naar de nieuwe wereld gaan van haar volk en de andere volkeren. Dat was een te groot risico. Ze zouden haar kunnen herkennen. Als ze bij Seth was konden ze samen hun oude plan voorzetten. Seth zou net doen alsof zij een Summon was. En daar moest ze zich aan aanpassen. Al voelde het wellicht wat verkeerd. Het was voor hun veiligheid. Ze zou houden van Seth tot het einde van de dagen. Schaduwen veranderde in daglicht en Mimi kneep haar ogen samen. Ze was in het oude land na een hele nacht gerend te hebben. Ze was doodop en zuchtte zacht. Ze liet zich op de grond vallen nu eindelijk de tragedie te kunnen zien die hier gebeurd was. "Seth!" Haar stem was nogsteeds dezelfde. Hoe lang ze dan ook niet had gesproken. Zijn naam gaf een extra kracht in haar stem. Ze wou hem zoeken, maar de reis en haar te kort aan voedsel had haar uitgeput. "Setherian Fel'dan!" Zijn naam verliet haar mond en ze sloot haar ogen. Ze had simpelweg de kracht niet om Seth te zoeken..

<3 Setherian - Dave - Sara - Hunter

Onderwerp: Re: How I missed you.. zo aug 12, 2012 1:07 am

Setherian Etherrior Fel'dan
Let the demons feast upon the victims,
only the Fel will survive the eternal night

Langzaam als alles ging werd Seth wakker, de hand die op zijn borstkas lag, de hand die hem had wakker gemaakt was Selene. Seth had zichzelf in een vorm van cyrogene slaap gebracht, hij was intact gebleven en kon enkel gewekt worden van buiten & binnen. Dus doelend op iemand met demonische energie door diens aderen, pure energie.. degene die demonen laten kronkelen van plezier en verlangen naar moord. Selene was Seth's summon en dus een uitzondering op de regels. Seth's ogen stonden rood te gloeien, gingen over naar zwart, groen en toen weer de normale kleur... zijn energie stroomde weer terug in hem en toen hij kon opstaan keek hij Selene aan, "Is het al tijd voor de Apocalypse?" vroeg hij kalmpjes terwijl hij zijn knokkels kraakte. "Nee... heer, uw vrouw... Mimi ze noemde uw naam," zei Selene. "Oke... bijna hetzelfde." zei Seth met een lichte grijns. Van binnen was hij blij... Mimi... haar naam lang niet gehoord.. hij had liggen slapen in de duisternis, die voor hem warm en geruststellend bleef. "Hoe weet je dat eigenlijk?" vroeg Seth. Selene hief haar arm en wees met haar duim achter haar. De tweeling kwam tevoorschijn... Salia en Moora. "Wij"-"Hielden"-"De wacht"-"Tijdens uw meditatie,"-"Wij zijn uw dwalende ogen"-"en luisterende oren," zeiden ze beide afwisselend. Seth keek Selene aan, "sorry dat ik je met hun twee alleen liet de afgelopen... weetikveel." zei Seth. Selene grijnsde en overhandigde Seth zijn spullen, "Ach... ze luisterden nadat ik had laten zien dat ik geen serveerstertje was."
Seth stond op en was snel gereed, Selene zou achterblijven in het grote huis, net als eerder. Ze paste op het huis, het heiligdom waar Seth woonde weg van de anderen. Seth reed er op uit, op War. Die eindelijk kreeg wat de rest had ontvangen na Seth's 'omega' gebeuren. War stampte met zijn zes hoeven snel over het dorre landschap en terwijl War zijn muil opende dei nu vol zat met canivorische tanden rezen twee hoorns uit zijn schedel en scheurden het brandende vlees stukje voor stukje los, en met één teken van Seth schoten ze vooruit. Moora had de plek aangegeven en stuurde Seth nog licht bij mentaal. Seth zag een gebroken persoon, mager, vermoeid.... zo goed als dood liggen op de grond, hij kreeg zowaar meelij... als er niets tussenh un gebeurt was vroeger, had hij haar nu vernietigd uit bespotting, maar.. zijn gevoelens.. ookal waren die heel lang verdwenen... voor de bloedzuiger.. voelde hij weer nabranden.. wat hem vergevingsgezind maakten... ze had hem waarschijnlijk nooit willen verlaten. Hij keek naar Mimi, Stapte van War en liep naar haar toe. Hij keek naar haar en licht als ze was tilde hij haar op en hield haar vast terwijl hij haar aankeek. "Kituun ei, A-rul Ruin" zei Seth zachtjes.. ze verstond hem waarschijnlijk niet...maar dat liet hem koud. Hij drukte zijn lippen op haar voorhoofd en wist het... ze had niet gegeten.. nog gedronken.

Onderwerp: Re: How I missed you.. zo aug 12, 2012 3:58 am

Oh die dag.. Die vervloekte dag waarop deze vreemde romance begon. Die dag dat haar leven begon. Ze misste hem zo veel. Ze miste zijn warme sterke armen om haar heen. Ze miste zijn stem die haar vertelde dat alles goed kwam. En zo op momenten als deze kon ze bijna de zachte geur van zijn huid ruiken. De warmte van zijn lichaam alsof hij over haar heen boog. En zelfs zo met haar ogen dicht leek het net alsof hij zijn lippen op haar voorhoofd drukte. Afwezig alsof ze dronken was van het niets verteren voor zo lang hief ze langzaam haar hoofd en opende ze haar blauwige ogen. Daar tegen het licht van de zon in leek ze zijn silhouet te zien. Zijn donkere haren, die amberkleurige ogen die haar aanstaarde. Ze wou naar hem toe grijpen, hem proberend vast te houden. Maar ze wist dat hij slechts een illusie was. Een hoop van een verloren droom. Ze wendde haar hoofd af. Smekend hem weg te krijgen uit haar gedachtengang. Een enkele traan gleed over haar wang, wetend dat ze verder moest op zoek naar haar liefde. Ze beet even op haar onderlip terwijl ze omhoog probeerde te komen. Meteen zakte ze weer door haar benen. Uit reactie probeerde ze zich vast te grijpen aan iets. Al snapte ze dat dat onmogelijk was. Echter was het anders dit keer. Haar handen raakte iets. Haar ogen vlogen open. "Seth..!" Haar stem was niet meer als een fluistering al wou ze het nog zo hard laten horen. Het klopte niet meer niets klopte meer maar hij was daar. Zij was hier ze trok zichzelf half tegen hem aan. Als ze nu half dood op de grond lag mocht deze fantasie nog even blijven. Ze duwde zichzelf tegen hem aan. Wensend hem zo dicht mogelijk bij haar te houden. Ze snoof zijn geur op en zuchtte gelukkig. Deze fantasie mocht zo lang duren..

<3 Setherian - Dave - Sara - Hunter

Onderwerp: Re: How I missed you.. zo aug 12, 2012 9:42 am

"Seth..!" Haar stem was niet meer als een fluistering. Ze trok zichzelf tegen hem aan... ze was zwak... alsof ze niet langer zou zijn. Hij hoorde haar zachtjes snuiven en ze zuchtte, maar niet negatief. Seth keek naar de vampier die tegen hem aangeleund stond.... degene die hij lief had. Hij had een keuze gemaakt, hij gaf om Mimi. Hij zou haar niet weglaten zakken. Met een kleine diagonale knik sneed hij zichzelf een paar centimeter boven de plek waar Mimi geleund zat. Gecontroleerd stroomde er bloed uit, corrupt bloed, duister gekleurd door eigen doen en laten... dat kalm aan rood werd, geen wapen maar voeding tegenover Mimi. Seth pakte haar hoofd vast, het bloed bleef hangen in de lucht, "Drink... licht.. kleine slokjes.. als je gulzig doet stik je." zei Seth. Hij keek naar de vampier.. een.. schim, een gebroken versie... van Mimi. Niet degene die hij tegen zich aan drukte, degene van wie hij hield. Alleen dat zou ze wel weer worden en anders.. zou hij ervoor zorgen. "Wie heeft jou dit aangedaan?" vroeg Seth zachtjes. "Belanora mordanos nenaar ila mornu farlos kada," zei hij zacht over degene die deze toorn op zich had geroepen. Seth was niet iemand waarvan je uit kon gaan dat hij iets ongestraft liet. Hij keek naar Mimi terwijl hij genoeg bloed vrij liet komen om haar weer sterk te krijgen maar te weinig om hem te verzwakken. War.... veranderde, hij viel ineen en veranderde in as. Hij was ontboden, Seth wou alleen zijn met Mimi. Hij had haar weer terug, niets dat haar nog weg kon krijgen uit zijn armen. Hij zou iedereen afslachten die haar ookmaar trachten aan te raken.

Onderwerp: Re: How I missed you.. vr aug 17, 2012 9:33 am

Voor Mimi echt doorhad wat er gebeurde was die geur van zijn bloed zo duidelijk aanwezig. Ze wou haar mond wegtrekken van zijn nek. Zo ver mogelijk weg schieten maar ze kon het niet. Ze bleef enkel zo hangen. Zijn zachte stem hoorend. Waarom.. Waarom zou ze.. Ze kon beter dood rotten. Ze was nergens voor nodig. Maar zijn bijna.. smeekbede deed haar toegeven. Langzaam drukte ze haar mond op zijn nek. Het bloed.. Het smaakte zo heerlijk. En doch weigerde Mimi haar hoektanden in zijn zachte huid te laten zinken. Hij wist wat hij deed. Hij bezorgde haar genoeg voedingsstoffen zonder schade voor hem of haar. En al snel voelde Mimi de kracht weer door haar lichaam komen.

Langzaam kwam ze omhoog of in iedergeval, ze bleef op haar knieen zitten maar kwam een beetje van hem vandaan. Ze legde haar zachte handen in de zijne en keek hem aan met haar blauwige ogen gehaakt in de zijne. Langzaam maar zeker kwam ze er toch echt achter dat hij hier in levende lijven was. Dat hij hier was om haaar te redden. Hij was er voor haar.. "Wie heeft jou dit aangedaan?" Zijn woorden brachten haar terug aan de gedachte van Vyndi en ze trok zich half naar hem toe terwijl ze in zijn handen kneep. Haar ogen werden iets groter en ze hapte naar adem. Ze wisten het niet. Niemand wist het.. Vyndi! "V..Vyndi!" Ze hapte naar adem terwijl die verdoemde naam over haar lippen kwam. "Dat gevecht.. ZE stierf niet, Jasmyn had haar niet gedood ze leeft." Haar ogen werden nog groter terwijl ze zich aan Seth vast klampte. "Ze komt.." Het gevoel van bewusteloosheid drong zich een weg naar boven. Maakte haar hoofd zwart en haar voorhoofd viel op Seth's schouder. Vyndi speelde een spel met hun alle en nu pas snapte Mimi het.. Ze was niet ontsnapt. Vyndi had haar laten gaan! Dit was allemaal plan van haar zieke spel. Ze zou uiteindelijk winnen. Haar victorie was bezegeld met een kus des doods. Ze hadden verloren voor de strijd geleverd was. Het was over!

<3 Setherian - Dave - Sara - Hunter

Onderwerp: Re: How I missed you.. vr aug 24, 2012 8:15 am

Langzaam drukte Mimi haar mond op zijn nek. Mimi weigerde haar hoektanden in zijn zachte huid te laten zinken.
Langzaam kwam ze omhoog of in iedergeval, ze bleef op haar knieen zitten maar kwam een beetje van hem vandaan. Ze legde haar zachte handen in de zijne en keek hem aan met haar blauwige ogen gehaakt in de zijne. Langzaam maar zeker kwam ze er toch echt achter dat hij hier in levende lijven was. Haar ogen werden iets groter en ze hapte naar adem. "V..Vyndi!" Ze hapte naar adem terwijl die verdoemde naam over haar lippen kwam. "Dat gevecht.. ZE stierf niet, Jasmyn had haar niet gedood ze leeft." Haar ogen werden nog groter terwijl ze zich aan Seth vast klampte. "Ze komt.." Het gevoel van bewusteloosheid drong zich een weg naar boven. Maakte haar hoofd zwart en haar voorhoofd viel op Seth's schouder.
Seth keek naar Mimi en streek door haar haren en zuchtte, hij had een paar twijfels, ze was misschieng ewoon getraumatiseerd... ze kon ook gewoon gek zijn, of ze had gelijk.... in ieder geval het voelde niet meer zijn zaak. Vyndi was een vijand van iedereen. Als hij zou slapen... de komende jaren... zou hij er toch geen last van hebben... ze zou hem waarschijnlijk neit eens vinden en wat zou ze hem aandoen als hij haar niks zou doen noch tegenhouden. Dan zou ze hem wel met rust laten. Hij zou niet toegeven aan gedreig of chantage. Hij zou zich terugtrekken van de wereldse zaken.. als hij Mimi nu toch terug had was er niksmeer wat hij kon doen. Hun kinderen waren oud genoeg om hun eigen keuze te maken... en Mimi.. die moest herstellen. Hij streelde haar hoofd en keek haar met een glimlachje aan... ze zou herstellen dat wist hij zeker. "Het komt wel goed." zei Seth. Hij wist niet of ze wel toerekenings vatbaar was... Vyndi... ze is dan wel hardnekkig.. maar alleen een kakkerlak zou zoiets overleven... waarschijnlijk.

Onderwerp: Re: How I missed you.. za aug 25, 2012 11:10 am

Hij streelde haar hoofd en keek haar met een glimlachje aan... ze zou herstellen dat wist hij zeker. "Het komt wel goed." zei Seth. Met haar grote blauwe ogen staarde ze hem aan. Wat dacht hij wel niet van haar? Hoe zou hij haar zien? Ze wist het gewoon niet. Al wat ze wist was dat zijn woorden een leugen waren. Het kwam niet allemaal goed. Vyndi zou altijd krijgen wat ze wou. Dat had ze wel gemerkt van haar tijd met de gewetenloze vampier.. "Seth het komt niet goed." Fluisterde ze zacht. Haar stem was koud. Zinloos keek ze hem aan. Nogsteeds niet gelovend in het feit dat dit de realiteit was..

-flut

And now it's time
to put on that smiling face again
Mimi

Onderwerp: Re: How I missed you.. ma aug 27, 2012 9:07 am

"Seth het komt niet goed." Fluisterde ze zacht. Haar stem was koud. Zinloos keek ze hem aan. Seth keek haar lang aan en zweeg, 'ze spreekt de waarheid.... geloof haar maar.' echode de stem van Seralai. 'Vyndi is terug, ze heeft dit gedaan.' zei Salia. 'Wraak, vergelding, voldoening, moord.. slachting.. vergeet niet,' klonk een laatste echo. Seth keek naar Mimi nog steeds met de glimlach die hij net ook had. Zijn linkerhand begon te schuimen en hij kreeg een vreemde vorm op de rug van zijn hand met zijn rechterhand bleef hij Mimi stevig vasthouden. Hij legde de vorm tegen zijn schouder en een sissend geluid kwam voort. 'Beloftes breek ik niet graag... alleen dit is een maatregel. Op het bloed van mijn voorgangers.. op de zielen die vervaagd zijn voor mij, ik zweer dat ik wraak zal nemen. Tot ze geknield en bebloed berouw toont voor al haar daden, tot ze zich overgeeft, zal ik niet stoppen met haar najagen. Al moet ik de onschuldigen afslachten die tussen mij en mijn doel instaan. Ik Setherian Etherrior Fel'dan, zoon van Valencia, Afstammeling van het bloed van Fel'dan. Zweer dit.' fluisterde hij in de wind. Zachtjes haalde hij zijn hand weg en het teken van Fel'dan stond op zijn schouder gebrand. Hij had iets gezworen. Hij keek naar Mimi en gaf haar een kus op het voorhoofd. "Ik beloof je, Vyndi zal boeten al kost het me mijn leven, mijn kracht en mijn ziel." zei Seth en hij rechtte zijn rug, hij liet Mimi los ze had weer kracht gekregen dus was het niet meer nodig om haar zo te steunen. Zijn schaduw.. werd een misvormde mengeling van zijn summons, ze reflecteerden wat er in hem omging. Voor zijn ogen zag hij duizenden manieren hoe hij Vyndi wou martelen. Alleen hij wist ook dat het niet simpel zou worden als ze zo iets overleefd zou hebben. "Geloof me Mimi. Het komt goed... op de een... of de andere manier." zei Seth.
'Vergeet niet... Mariah, Dave, Sara, Meredith." zei Selene in zijn gedachten. "Laentyr!" snouwde Seth. Drie gedaantes knalden op de grond, gescheurde leerachtige vleugels die verbonden waren aan hun klauwen en wanneer ze opgevouwen waren net scherpe mesjes onder de armen leken. Verdrongen hondachtige gezichten en achterpoten die vergroeid waren en door het vlees heenstaken. Een tweede paar armen bevonden zich in de zij en eindigden in klauwen waarvan iedere klauw al een dolk leek. Eentje sloeg diens vleugels open en wikkelde zich daarin, de vleugels scheurden en uit de restanten kwam een mens tevoorschijn. Seth keek de persoon aan, "Bescherm Mariah Fel'dan. Iedereen die haar kwaad doet... grijpen." zei Seth. De gedaante knikte en in een straal van 5 meter om hun heen stierf alles....wat er al nog leefde in deze dorre woesternij... de lucht leek koduer naarmate je dichterbij kwam. "GEEN SLACHTIGNEN, BESCHERMEN!" snauwde Seth. De gedaante kromp ineen en veranderde in een fontein van bloed, alledrie begonnen ze als wilde beesten te rennen. "Mariah gaat niks gebeuren... zolang zij leeft zulllen de anderen ook veilig zijn in de stad." snoof Seth. Hij had zojuist drie demonische wezens vrijgezet die met 1 krasje al iets konden verlammen en vergiftigen.. het nadeel was.. ze waren niet geweldige gehoorzaam als de honger echt goed toesloeg. Alleen Mariah zou niks gebeuren, want Seth.. zou iets met hun doen wat zelfs voor drie demonseers als hun het einde zou aanluiden.

-GUESS WHO'S PISSED : D-

Onderwerp: Re: How I missed you.. ma aug 27, 2012 9:41 am

Mimi luisterde in stilte naar zijn woorden. Als onbeweeglijk bleef ze zitten toen hij opstond en zijn woede de vrije loop liet gaan. Inplaats daarvan was ze zelf doodsbang dat ieder moment Vyndi of Ken op zou duiken en haar opnieuw van Seth af zou sleuren.. Haar weg zou nemen.. Ze alleen achter zou blijven. Haar blauwe haren waren nogsteeds dof net zoals haar ogen. Ze wist gewoonweg niet wat ze moest doen. Wat ze kon doen. Ze wist het gewoon weg niet. Ze was te bang, haar leven was te vol van angst. Natuurlijk zou ze veilig zijn bij Seth maar het deed het blauwharige meisje gewoon te veel pijn wetend dat ze tien jaar lang weg was geweest.

De gedachte dat ze misschien wel nooit meer haar zoon en dochters zou kunnen zien was haar teveel geworden. Er waren zo veel die ze wou spreken. Maylaine, Dave, Sara, Meredith, Jasmyn.. Hunter.. Ze had geen idee waar hij was maar ze wist dat ze hem moest spreken. Ze hoopte dat hij nogsteeds bij hun oude volk zou zijn maar iets zei haar dat dat niet het geval was. Langzaam kwam ze omhoog Met haar hand nog half steunend op Seth's schouder. Haar blauwe ogen recht in de zijne starend. "Seth.." Fluisterde ze zacht. Haar stem nog altijd even liefdevol en eerlijk als haar levende zelf. Ze wist dat wat hij zojuist had gedaan de veiligheid van hun kinderen verzekerde maar toch was ze niet helemaal zeker. "Wat doe je hier.." Fluisterde ze zacht. ZE wou het antwoord weten al was ze bang dat er iets uit zou komen waar ze niet tegen zou kunnen. Iets wat haar door en door pijn zou doen..

And now it's time
to put on that smiling face again
Mimi

Onderwerp: Re: How I missed you.. ma aug 27, 2012 9:56 am

Langzaam kwam ze omhoog Met haar hand nog half steunend op Seth's schouder. Haar blauwe ogen recht in de zijne starend. "Seth.." Fluisterde ze zacht. Haar stem nog altijd even liefdevol en eerlijk als haar levende zelf. Ze wist dat wat hij zojuist had gedaan de veiligheid van hun kinderen verzekerde maar toch was ze niet helemaal zeker. "Wat doe je hier.." Fluisterde ze zacht. Seth keek haar aan, "Tot enkele ogenblikken terug... lag ik te slapen. Ik was nergens meer nodig en onze kinderen leefden hun levens. De tijd zou me roepen wanneer het nodig was. Alleen het is jouw roep die me heeft doen ontwaken. Daarbij... Mariah kan voor zichzelf en de andere tovenaars zorgen," zei Seth zacht en kuste Mimi. "En ik neem je zo mee naar het oude huis van Valencia... veilig en verstopt.. ze vinden je daar niet. Dat verzeker ik je. Ik laat je niet meer afnemen."zei Seth. Toen brak de laatste barricade en Seth sloeg zijn armen stevig om Mimi heen en kuste haar op de mond. Vampier of geen vampier.... ze was zolang weg... de liefde van zijn leven... hij zou alles doen om haar te behouden. Hij keek haar recht aan en doorbrak het toen. "Ik beloof je dat je veilig zal zijn bij mij." zei hij zachtjes met geluk in zijn ogen.Hij zou haar beschermen met zijn leven.

Onderwerp: Re: How I missed you.. do sep 06, 2012 10:48 am

Zijn woorden brachten iets van hoop in haar op en Mimi glimlachte zacht. Zou ze dan uiteindelijk toch veilig zijn.. Zou ze dan uiteindelijk toch een leven kunnen hebben waar ze altijd al van had gedroomd? Wie zou het zeggen. Wie zou haar deze keer wakker maken.. Wie zou ze morgen zien als ze haar blauwe ogen opende en de wereld opnieuw aanschouwde. Zou het deze dag toch echt Seth zijn.. Of zou het weer zo'n vreselijke klootzak zijn die een lijk vlak voor haar ogen uit elkaar rukte puur omdat hij van Vyndi had gehoord dat ze zo ziek te krijgen was.

Mimi was er nogsteeds niet van overtuigd dat dit geen nachtmerrie was. Geloofde nogsteeds in het feit dat ze de volgende ochtend wakker zou worden in haar eigen persoonlijke hel ala Vyndi. Maar misschien moest ze gewoon weer genoegen nemen met de droom zo lang die duurde. Rox, Loira, Ken en Vyndi vergetend. De wereld haar schoonheid mogen aanschouwen en hopen op een betere toekomst voor haar en Seth. Dat zou nog eens een mooie droom zijn.

Haar benen tintelde minder als voorheen en haar hoofd was niet meer zo licht. Langzaam aan greep Mimi weer de dingen bijeen die bijeen geraapt moesten worden. Seth's bloed had haar echt goed gedaan en dat was iets waar ze voor een keer in haar leven blij mee was. Wetend dat ze zich nu sterker voelde dan ooit. Ze legde haar hand zachtjes op die van Seth en glimlachte warm voor ze haar hoofd even verlangend naar het nieuwe gebied van de volkeren draaide. Haar kinderen.. Ze wou ze zien.. Zo graag wou ze ze in haar armen sluiten. Maar daar was het nu nog geen tijd voor. Nu was het zij en hij en zouden ze samen zijn. Morgen of overmorgen zou ze hem wel vragen of ze samen met hem haar kinderen kon opzoeken. Mits ze haar natuurlijk nog wouden zien.. Mits ze haar niet vergeten waren.. "Je moet me wel even bijpraten hoor." Ze glimlachte zacht naar hem en kneep even in zijn hand. "Neem me maar mee.. Seth." Zijn naam hardop.. Haar stem iets meer kracht. Het klonk allemaal zo perfect.. Misschien was er nog kans.. Een kleine kans voor haar oude leven..

And now it's time
to put on that smiling face again
Mimi

Onderwerp: Re: How I missed you.. vr sep 07, 2012 9:36 am

"Je moet me wel even bijpraten hoor." Ze glimlachte zacht naar hem en kneep even in zijn hand. "Neem me maar mee.. Seth." zei Mimi. Seth kreeg een klein glimlachje, hij besloot maar te gaan lopen. Dan zou het langer duren, en deze momenten wou hij niet laten stoppen. Hij streek met zijn arm langs haar wang. Hij begon rustig te lopen en dacht even na, "bijpraten... over wat? Het enige wat ik zo 1....2...3.. kan bedenken is dat Mariah leader van de wizards is geworden, ik ben met pensioen gegaan... of gewoon weggegaan. je kan het noemen hoe je wilt." zei Seth kalmpjes. De duisternis die hij had omarmd de afgelopen jaren was in plaats van de koude golf die hij had geaccepteerd een element geworden van gemoedsrust. Geen licht zonder duisternis, de demonische magie waar hij vol mee zat omarmde de nieuwe komst van energie. Seth had de neiging om zijn armen rond Mimi te sluiten, haar lichtjes op te tillen en eeuwig te omhelsen. Zijn prothese was vanuit de bijna standaard klauw weer naar hand gegaan sinds het moment dat hij Mimi had gezien. Hij had haar gemist, de moeder van zijn kinderen, de elf die hij eerst wou vermoorden, maar daarna begon lief te hebben. Verboden liefde, gebroken liefde, daarna onmogelijke liefde, afgenomen liefde en nu.. nu was ze er weer. Een kleine twinkeling ontstond in zijn ogen, "Ik ben volleerd Fel'dan." zei Seth er nog zachtjes achteraan. Ze had het waarschijnlijk nog niet gemerkt en als ze het wel had gedaan was dat wel grandioos goed opgemerkt. Het enige wat hem eventueel zou kunnen veraden is de kleine veranderingen die zelfs door een vergrootglas bijna niet waar te nemen bleven. Op de tekens na, die momenteel niet oplichtte of verandering aangaven. Hij keek Mimi in stilte aan en glimlachte weer. Een hele warme glimlach, tien jaar geleden was de laatste keer dat hij daartoe in staat geweest zou zijn. Maar nu was het terug.

Onderwerp: Re: How I missed you.. ma sep 10, 2012 5:38 am

Zijn stem kalmeerde haar en ze glimlachte zacht. Haar hand lag losjes in de zijne, het was nu al weer een houvast geworden aan haar werkelijkheid. Hoe kort het dan ook kon lijken. Ze wist nu al dat zodra ze zijn hand niet meer vast zou hebben ze gek zou worden. En daarom drukte ze hem wat steviger vast terwijl haar blauwige ogen zich op de zijne richtte. De gedachte aan haar kinderen en hoe ze er nu uit zouden zien, hoe ze nu waren stond eigenlijk centraal in haar gedachtes. Maar ze onderdrukte haar moedergevoelens om deze dag door te kunnen brengen met Seth. Van wie ze zo veel hielt. Haar hele hart. Haar rede voor nu nog bestaan. Haar alles. "Gefeliciteerd." Haar stem was niet meer als een fluistering maar ze was wel blij voor hem. Ook al had ze nog diep van binnen een afkeer jegens al dat duistere. Maar voor Seth drukte ze die afkeer in de diepste afgrond. Om met hem te kunnen zijn was haar meer waard dan wat dan ook. Nog even staarde ze omhoog naar de hemel waar de zon langzaam van wegtrok en probeerde zich opnieuw haar oude leventje voor te stellen. Nou ja. Haar leventje met Seth. De geluk en liefde die ze altijd nodig had gehad. Probeerde de angst en haat te vergeten voor Vyndi en haar volgse slaafje toch wist ze dat Vyndi voor haar zou komen. Maar dit keer.. Dit keer had ze Seth bij zich. Dit keer was ze nergens bang voor.. Zelfs voor de duivel niet.

And now it's time
to put on that smiling face again
Mimi

[u]

Onderwerp: Re: How I missed you.. do sep 20, 2012 3:10 am

"Gefeliciteerd." Haar stem was niet meer als een fluistering. Nog even staarde ze omhoog naar de hemel. Seth zweeg, zijn ogen leeg gericht op de horizon, de terugkeer van Mimi had hem veel gedaan in die... seconden? uren? minuten? het maakte niet uit. Want ook twijfel kwam mee. Zijn gedachten waren nou eenmaal niet altijd de schoonste vanwege zijn achtergrond en leven. Alsof er een grap naar hem werd gefeluisterd begon hij te glimlachen. De schaduw die zojuist nog leeg was werd langzaam gevuld. Het kroop omhoog, langs zijn benen naar zijn borst en hij zonk er in tot zijn nek. Het gevoel was terug, dat gevoel dat vast zat. Dat in hem was weggestopt. Hij was opgelucht. Hij keek naar Mimi en glimlachte.

-weetniks-