Umm, hi?

De wind streek door haar lange, blauwe haren. De zon scheen fel in haar gezicht. Ze wou eens ontspannen, weg van de drukte. Ze had het nodig. Misschien dat ze ook nog nieuwe vrienden kon maken. Terwijl ze ging zitten in het gif groene gras naast de rivier, dacht ze aan haar ontmoeting met de healer. Uit die ontmoeting was gebleken, dat zij niet de enige was met problemen. Het was zielig voor Sára, maar het was ook fijn om te weten dat zij niet de enige met problemen was. Al die onrustige gedachtes... Ze werd er gek van. Ze zuchtte, en liet haar voeten de grens tussen het water en het land oversteken. Toen het koele, frisse water tegen haar huid drong, glimlachte ze. Ze liet zich achterover ploffen op het gras. Er vloog een vogel over, een raaf. Miku wist dat de raaf voor karma stond. Ze hoefde zoch nergens zorgen over te maken, aangezien ze niks...''ergs'' gedaan had. Nouja, niet dat ze wist. De raaf verdween tussen de wolken. Soms wou Miku, dat zij dat ook kon, verdwijnen. Gewoon eventjes weg van waar ze was. Dat zou vast helpen. Haar blik viel op een blad, dat op het punt stond zijn tak voor eeuwig te verlaten. Gefasineert, door wat de natuur eigelijk allemaal kan, keek ze toe. Een uur lang, bleef het daar nog hangen. Intussen, was Miku allang in slaap gevallen. Ze werd wakker van zachte trillingen in de grond, voetstappen. Langzaam opende ze haar ogen, en keek naar blad, dat langzaam naar bendeden aan het dwarrelen was. Toen draaide ze zich om naar de richting waar de voetstappen vandaan kwamen. Ze zag een jongen met donkerblauw haar staan. 'Umm, hallo..?' Begon ze voorzichtig, terwijl ze langzaam begon met opstaan.