You were made to be ruled, in the end you will always Kneel. Loki
Zachte, stille voetstappen op het tapijt. Slimme groene ogen keken in het rond. Zijn hand omklemde de zwarte stok terwijl hij voorzichtig de deurklink naar beneden klikte. Langzaam liep hij het vertrek binnen. Zijn ogen fixeerden zich op de grote, lange boekenrekken en zijn hand gleed over een laagje stof. Hij hield van deze plek. De stilte, de zwijgende stilte, niemand die iets durfde te zeggen, dit was hij gewend. Loki liep naar een boekenkast, bekeek met samengeknepen ogen de titels. Hij pakte er een boek uit, en opende het. De vergeelde bladzijdes vertelde hem dat dit al heel oud was, mooi, dan was hij in de goede richting. Hij zuchtte, en keek langs de kast heen. Daar was de deur, bewaakt door de twee Summoners die strak voor zich uit bleven staren. Daarachter lag de grote collectie van de duister magie, hoe lang was hij wel niet opzoek naar dat soort boeken? Hij aasde erop, hij hunkerde ernaar. Het regime waaronder hij stond, haatte hij. Wie gaf nu het leiderschap over aan een meisje? Zijn blik was donker, en hij keek om zich heen. Er was niemand, totaal niemand, alleen hij, de Summoners en de stilte. Maar hij vertrouwde het niet. Om de een of andere reden zei zijn geweten hem dat hij niet alleen was. Hij stopte het boek met een harde duw terug en draaide zich om. Daar stond ze, degene waar hij zo onderdanig voor moest zijn. Waar hij voor moest knielen, voor dit meisje. Zijn ogen zochten een laatste keer de omgeving af, niemand, alleen hij en zij. Hij had zin om op haar af te lopen, maar hij hield zich in. Met een donkere blik draaide hij zich met en ruk om en keek weer naar de boeken. Zij mocht weten of ze hem aansprak of niet, het maakte hem toch niets uit.
LuxuriousMoments вℓσσ∂ ιѕ ησт єησυgн
Aantal berichten : 1572 Dirua : 1074 Registratiedatum : 20-03-12 Leeftijd : 27 Woonplaats : cupcake City
Character Real name: мιcнєℓℓє Characters: Objects:
Onderwerp: Re: My Queen. zo sep 23, 2012 6:58 am
Met de grote flammend rode vogel op haar schouder liep ze de bibliotheek binnen. Een wachter boog even voor haar en ze schonk hem een warme glimlach. Hoewel iedereen wist dat ze zich liever met de dode oftewel de Summons omgaf had ze nu een levensechte Phoenix op haar schouder. Het was wellicht haar enigste 'levende' vriend. Ze had hem geholpen toen hij net uit zijn ei was en gevallen van het nest. Sindsdien had hij haar niet meer willen laten gaan en had Mariah hem de naam Discord gegeven. Het paste wel bij een vogel zoals hij.
Maar ja dat was niet waarom ze zich hier bevond. Ze was niet opzoek naar boeken zoals normaal. Ze was op weg naar de geheime collectie duistere magie. Bewaakt door twee summons. Haar vader had haar niet geholpen. Maar ze moest en zou een Demonlord krijgen. Met langzame passen liep ze door tot ze een geluid hoorde. Gelijk keek ze op en Aeron verscheen naast haar. Maar meteen klakte Mariah met haar tong zodat hij verdween en keek de jonge man aan die ook naar haar opkeek. Meteen keek hij weg en Mariah trok haar ogen samen. Wat wou hij? Wat was hij van plan? Met langzame passen liep ze naar hem toe ze wist van zijn intresse in duistere magie. Maar ze was er niet helemaal zeker van of ze hem die gratie zou kunnen verlenen. "Loki, kan ik je helpen.." Klonk haar zachte en hoge stem vriendelijk terwijl ze hem aankeek met haar zachte oranje ogen.
“Change is the constant signal for rebirth, the rise of the phoenix” mariahfel'dan
You were made to be ruled, in the end you will always Kneel. Loki
Ze kwam naar hem toe. Fijn. Hij zuchtte even en verdiepte zich weer in de text voor zich. Hij had geen idee waar het over ging, het boeide hem ook niet. Hij voelde haat aanwezigheid achter hem, hij was nu al geïrriteerd. "Loki, kan ik je helpen.." Klonk haar zachte en hoge stem vriendelijk terwijl ze hem aankeek met haar zachte oranje ogen. Hij klapte het boek hard dicht waardoor er een klein stofwolkje oprees, en zette het voorzichtig terug op zijn plek. Hij draaide zich om, zijn ogen stonden kalm en ijzig.'Nee hoor, Miss Mariah.' Sprak hij kalm. Te kalm. Hij keek even om zich heen. Waar waren nu alle mensen heen? Hij zuchtte even en staarde naar de grond. Het opmerkelijke aan Mariah was dat ze een levensechte Phoenix op haar schouder had. Een levende dit keer.'Een prachtig beest hebt u daar.' Sprak hij, en zijn ogen keken naar de vurige vacht.'Hoe gaat het met u?' vroeg hij toen maar.
LuxuriousMoments вℓσσ∂ ιѕ ησт єησυgн
Aantal berichten : 1572 Dirua : 1074 Registratiedatum : 20-03-12 Leeftijd : 27 Woonplaats : cupcake City
Character Real name: мιcнєℓℓє Characters: Objects:
Onderwerp: Re: My Queen. zo sep 23, 2012 9:10 am
Ze had geen idee wat hij precies van haar zou denken. Maar de minachting in zijn ogen was toch duidelijk zichtbaar. Ze zuchtte zacht en schudde even haar hoofd bij het horen van zijn stem. Ze hielt zich heel even stil en keek weg terwijl ze zich half omdraaide naar een andere boekenplank. Discord liet een klein geluid horen toen ze zich omdraaide en zwaaide met zijn vleugels. Toen ze zich terugdraaide sprak Loki opnieuw en het deed haar half lachen. Toen hij vervolgens vroeg hoe het met haar ging haalde ze haar schouders op.
"Daar ben ik blij om. Als er iets is kan je het altijd bij me kwijt." Klonk haar stem zacht en ze glimlachte. Vervolgens hielt ze haar hand op zodat Discord er op sprong. Met haar andere hand gleed ze door de veren. Hij liet een blij geluid horen en ze lachte zacht. "Dankje. Ik heb hem gevonden toen het een kuiken was." De liefde was duidelijk merkbaar in haar stem en ze glimlachte nogmaals even. Toen zijn laatste vraag klonk keek ze op. "Het gaat goed met me hoor. Ik was eigenlijk onderweg naar de interessante gedeelte van deze plek." Ze begon wat meer te lachen en keek hem aan. "Iets in me zegt dat jij die ook maar wat graag zou willen zien. Of heb ik het fout meneer Laufeyson" Na haar zin staarde ze recht in zijn ogen naar hem. Haar ogen waren langzaam van het mooie rustige oranje veranderd in een kolkend rood. Ze was niet meer het jonge meisje dat ze ooit was. En dus wou ze dat respect hebben, en deze man.. Deze man speelde enkel met haar.
“Change is the constant signal for rebirth, the rise of the phoenix” mariahfel'dan
You were made to be ruled, in the end you will always Kneel. Loki
"Daar ben ik blij om. Als er iets is kan je het altijd bij me kwijt." Sprak Mariah. Loki moest moeite doen om niet met zijn ogen te rollen. Hij zou haar nooit iets vertellen over hemzelf, en dat hield hij liever zo. Ze stak haar hand uit, en de rode feniks ging erop zitten. Wilde ze soms dat hij er extra aandacht aan ging geven en het ging aaien? Ze had het dan goed mis. Hij zei maar dat het een prachtbeest was, om haar maar te verbleiden. "Dankje. Ik heb hem gevonden toen het een kuiken was." Een zwak glimlachje kwam op zijn gezicht. Wat boeide hem dat nou? Om een beetje van het onderwerp af te wijken vroeg hij hoet het met haar gezondheid stond. "Het gaat goed met me hoor. Ik was eigenlijk onderweg naar de interessante gedeelte van deze plek.'' Dus zij ook, bedacht hij zich. Iets in me zegt dat jij die ook maar wat graag zou willen zien. Of heb ik het fout meneer Laufeyson" Hij keke haar een paar tellen kil aan.'Kunt u misschien gedachten lezen, miss Mariah?'' Vroeg hij, terwijl zijn ogen tot spleetjes geknepen waren.'U heeft het bij het goede eind, dat wel, ik ben daar zeer geintersseerd in.' Een kille glimlach verscheen op zijn gezicht. Ze mocht best weten waar hij mee bezig was, maar hij wist niet of ze daar zo blij mee was.
LuxuriousMoments вℓσσ∂ ιѕ ησт єησυgн
Aantal berichten : 1572 Dirua : 1074 Registratiedatum : 20-03-12 Leeftijd : 27 Woonplaats : cupcake City
Character Real name: мιcнєℓℓє Characters: Objects:
Onderwerp: Re: My Queen. ma sep 24, 2012 9:47 am
Dit maal was het Mariah die een boek hard terugramde door Loki's woorden waarna ze ruw omhoog keek. Haar ogen ijzig blauw geworden en haar handen die zich langzaam omvormde tot klauwen. "Mijnheer Laufeyson, deze plek is alles behalve veilig. Het maakt me niet uit hoe zeer u geintereseerd bent in de duistere kant van onze kracht. Ik kan u niet vertrouwen en daarom zullen de deuren voor u altijd gesloten blijven." Haar stem had een grillig randje, iets wat ze over had genomen van haar adoptie vader Setherian Fel'dan. Hij wie ooit hier King was geweest. Hij waar dit schepsel wel gezag voor had gehad. Terwijl haat en razernij door haar lichaam schoot verscheen Aeron opnieuw naast haar met een gruwelijk grijnsje. "Wat vrouwe Fel'dan bedoelt is dat ze graag je loyaliteit en je kracht aanschouwt voor ze je naar binnen laat." Achter hem begonnen de twee Summons die de deur hoorde te bewaken te lachen terwijl ze onderling al een weddenschap aflegde.Maar het deerde Mariah niet. Haar tot klauwen omgevormde handen en ijzige ogen staarden hoewel ze kleiner als hem was toch op Loki neer. Alsof hij een minderwaardig schepsel was. Slechts een grijze muis in haar gehele volk. Maar toch kreeg hij hier nu zelf de kans van die grijze muis een adelaar te maken. En zichzelf te bewijzen. Want hoe veel trekjes qua gestoordheid en slechtheid ze dan ook van haar vader had overgenomen. Ze was nog altijd eerlijk en zag graag het goede in iedereen. En jammer genoeg was deze 'man' geen uitzondering op haar lijfwet.
“Change is the constant signal for rebirth, the rise of the phoenix” mariahfel'dan
You were made to be ruled, in the end you will always Kneel. Loki
Mariah ramde deze keer het boek hard terug op de plank. Haar handen ontvormden zich tot klauwen. Erg onder de indruk was hij niet, niet dat hij het na kon doen, maar zo'n persoon was hij ook niet. Zijn ogen bleven kalm terwijl hij naar haar keek. "Mijnheer Laufeyson, deze plek is alles behalve veilig. Het maakt me niet uit hoe zeer u geintereseerd bent in de duistere kant van onze kracht. Ik kan u niet vertrouwen en daarom zullen de deuren voor u altijd gesloten blijven." Fijn, dat klopte wel met wat hij dacht. Hij was niet de eerste persoon waar je al je geheimen aan vertelde. Hij kon ze wel bewaren, maar zijn verleden en zijn uiterlijk waren erg ongepast bij dit soort momenten. Naast Mariah dook een Summon op. Loki probeerde zijn opgekropte woede jegens Mariah stil te houden en luisterde naar haar Summon. "Wat vrouwe Fel'dan bedoelt is dat ze graag je loyaliteit en je kracht aanschouwt voor ze je naar binnen laat." Nee, dat wist hij ook wel.'Dat had ik al begrepen, meneer.'[b/] Antwoordde hij kalm, de valse lach achter de summon negerend. Hij keek deze keer Mariah aan.[b]'Wat kan ik doen om te bewijzen dat ik aan uw kant sta?' Vroeg hij rustig, en hij streek met zijn hand over een boek heen. Stof bleef aan zijn vinger kleven, en hij deed niet veel moeite om het er van af te halen.
LuxuriousMoments вℓσσ∂ ιѕ ησт єησυgн
Aantal berichten : 1572 Dirua : 1074 Registratiedatum : 20-03-12 Leeftijd : 27 Woonplaats : cupcake City
Character Real name: мιcнєℓℓє Characters: Objects:
Onderwerp: Re: My Queen. wo okt 10, 2012 9:47 am
De kalme stem van de man zorgde er enkel voor dat ze begon te grijnzen, dacht hij nu werkelijk dat hij voor een enkele seconde dat hij tegen haar op zou kunnen?
Ze begon te lachen en schudde haar hoofd terwijl ze zich terug draaide en haar armen over elkaar sloeg en de man strak aankeek. "Heer Laufeyson, laat maar eens zien wat je precies in je zou hebben. Wat zou jij bezitten qua duistere magie of heb je enkel je zielige witte magie een donker randje gegeven. Vertel mij! Loki, waarom zou jij een van de weinige kunnen zijn die duistere magie zou bezitten." Haar stem was strak en een scherp randje vormde zich onder haar. "Kan jij spelen met vuur?" Siste ze zacht en hielt haar hand op waardoor een groenblauwe vlam ontstond die haar gehele gezicht in een angstaanjagend licht zette terwijl ze breder begon te grijnzen..
“Change is the constant signal for rebirth, the rise of the phoenix” mariahfel'dan
