Just doing my job!

Jep weer een nieuwe opdracht al had hij er nu niet zo'n zin in. Deze kerel werd snachts beter nog bewaakt dan overdag en daar had hij nu zo'n hekel aan! Overdag kon hij eerder gezien worden dan in de nacht waar hij de schaduwen in zijn voordeel gebruikte. Al was het gemakkelijk om tussen de struiken, de hooiwagens of de priesters te duiken als er op de daken geen dakhuisjes stonden! Storm slenterde stilletjes over de daken heen en zocht naar de rode mantel van Heer Valnol. Hij onderdrukte de Knight familie's Brandok en Trimal. Storm had gehoort van de broodverdiener in de Brandok's dat ze alles bij een geschraapt hadden om hem te kunnen betalen, maar Storm had een vaste prijs en die betaalde je gewoon al zouden deze famile's het in termijnen kunnen betalen een uitzondering die hij zeer weinig uitsprak. Deze mensen moesten eerst zorgen dat ze geld verdiende dan dat ze gelijk blut zouden zijn doordat hij zijn werk gewoon deed. Storm vond de man en zakte even door zijn benen heen om de beschrijving door te lopen die ze van de man aan hem door gegeven hadden. Bingo! Heer Valnol zou niet lang meer te leven hebben als het aan hem lag, maar er waren te veel bewakers in de buurt om het stilletjes te doen. Zijn shift gebruikte Storm zelden omdat hij liever gewoon was dan er steeds aan herinnert te moeten worden wat hij eigenlijk was! Ook het gedrag van Heer Valnol was brutaal, arogant en liet de mensen die in zijn buurt waren of voor zijn voeten liepen gewoon ruw aan de kant duwen. Storm glimlachte even deze man was echt meer dan een tiran en dat zou hem duur komen te staan. Het groepje kwam steeds dichterbij en Storm zocht naar een gode plek om er simpel uit de juiste hoek en aanval op deze man te plegen. Ze werpmessen die hij in zijn riem verborgen had zouden voor de wachters zijn die rond Heer Valnol liepen. Toen er geen omstanders in de buurt waren haalde Storm zijn werpmessen uit de riem en gooide ze met een geoefende hand in de hals van de wachters. Heer Valnol schrok en kek omhoog, maar Storm zat zo dat hij hem niet meteen kon zien. Heer Valnol begon weg te rennen en Storm grijnsde even vals. Die lui dachten steeds te kunnen ontkomen! Snel rende hij achter de man aan over de daken en ag dat Heer Valnol in zijn paniek een verkeerde straat in rende en zo en dood lopende straat in vluchten. Luid vloekend draaide de man zich om, maar Storm was niet van plan om langer achter hem aan te rennen en sprong van het dak af en landen een kleine 5 meter bij de Heer vandaan en boog mee in zijn neerkomst. 'Hier stopt uw reis Heer Valnol.' zei Storm met een rustige kalme stem en overbrugte de afstand met een lichte sprong naar voren en stak de man met een scherpe dolk in zijn buik. Het was een plek die niet te genezen was als je daar gestoken werd. Storm trok zijn dolk terug en deed een paar stappen achteruit. De dolk was bebloed, maar daar letten Storm nu even niet op en Heer Valnol greep luid kreunend naar zijn wond voor hij op zijn knieén zakte en Storm vragend aan keek. Maar deze zei niks en zag de man sterven. Dit soort lui verdiende het niet te leven niemand hoorde onderdrukt, berooft of ik weet niet wat er mee te gebeuren! Met rustige halen vegde hij zijn dolk aan de kleding van de dode man af voor hij hem weg stopte en naar een groot raam liep om via daar omhoog te klimmen. Het was geen hoge klim en eenmaal op het dak keek Storm even om zich heen en zag dat er bij de markt en rel uit gebroken was. Wat hadden ze daar nu weer voor iets aan gericht? Zijn nieuwschierigheid zou moeten wachten en Storm liep rustig over de daken heen tot hij bij het huis van de Brandok's aan kwam en daar zich van het dak liet glijden en klopte op de voordeur. De vrouw des huizes maakte de deur los en schrok aanzienlijk toen ze zijn hel blauw/witte ogen zag. 'Is uw man thuis?' vroeg Storm rustig. De vrouw knikte afwezig en wees naar de schuur waar haar man druk bezig was met nieuwe meubels te maken. Storm knikte en liep bij haar weg. Storm wist dat de meeste het niet zagen zitten om hem in zijn ogen te kijken, want zijn hel blauw/witte ogen waren het enigste wat hem kenmerkte zodra hij zich in alledaagse kleding tussen de andere zou vertoeven. Storm klopte even bij de schuurdeur aan voor hij naar binnen liep. Heer Brandok's keek even verschrikt op en zag Storm binnen komen. 'Uw tiran Heer Valnol is geleimineert. Zijn lijk ligt in een verlaten straat, maar zal snel genoeg gevonden worden. Maar jullie kunnen rustig ademen mijn voorstel voor het in termijnen betalen blijft van kracht.' rapoteerde Storm en zag het gezicht van Heer Brandok even vertrekken, maar zodra hij zei dat het verdrag in termijnen bleef bestaan verslapte deze weer. 'We zijn u eeuwig dankbaar Silent. Ik ben blij dat we van Heer Valnol af zijn nu kunnen we rustig sparen om u af te betalen, Gezamelijk 100 goud stukken was het toch.' zei Heer Brandok en Storm knikte. 'Over een maand zal ik het eerste termijn komen ophalen, mijn beste. Voor nu veel geluk.' zei Storm en knikte nog even ter afscheid voor hij weg liep. Heer Brandok keek Storm nog even na voor hij weer druk aan het werk ging. Zijn vrouw stoof snel naar de schuur toen ze Storm zag vertrekken bang dat hij haar man wat aangedaan zou hebben, maar ze zuchten van opluchting toen ze zag dat haar man ongedeert was en druk met hem in gesprek ging, maar daar had Storm nu geen oren naar en liep rustig bij het huis weg en slenterde door de straten op zoek naar een taverne waar hij rustig van en pul bier kon genieten. Zijn keel was droog en hij had wel zin in een lekekr koude pul bier! De drukke taverne was weer even remoerig als altijd en Storm bestelde zijn drankje voor hij naar de stille donkere hoek liep waar hij altijd graag zat. Nieman ging daar graag zitten, maar Storm ondervond daar altijd zijn rust. Zodra ze barman zijn bier was komen brengen kwam er net iemand binnen die mogelijk toch alles gezien zou kunnen hebben?