Blood and sand

Seth stond stil in de arena. Enkel de korte broek net als in zijn jongste jaren, de vele littekens over zijn bovenlichaam waren zichtbaar, kruisend, zigzaggend en verspreid lagen ze over zn lichaam. Hij hief zijn linkerhand op een jonge wizard die hem had uitgedaagd. "Gates of Oblivion: Portal." zei Seth simpel. Een paarsachtige gloed verscheen onder de uitdager die mee werd gezogen en uit het niets vlak voor Seth verscheen. "Demonroar!" Brulde Seth. De man gleed op de grond en sloeg zijn armen tegen zijn oren. Seth greep de arm van de man vast en die brulde iets naar hem. Vlammen vormden om Seth heen maar hij sloeg ze gade. De vlammen likten aan hem, ze grepen naar hem, maar Seth negeerde het en plaatste zijn been op de romp van de man. Met een harde ruk schoot de arm los en bloed spoot rond. Seth lachte en klapte in zijn rechterhand... en de man zijn linkerhand die gevoelloos in die van Seth lag. "Be purged by Darkness" zei Seth de man brandde door de zwarte vlammen die vanuit zijn wond begon.... toen Seth de arm bij de wond hield werd de man genezen en liep hij weg. "Illusiveover." zei hij simpel en de man ging weg. "WIE WILT?!" Riep Seth hardop, hopend dat iemand zijn uitdaging aan zou nemen,

-open-

''Nou ik wil wel.'' Zei Dave rustig. Dat moment draaide Seth zich om en keek naar Dave. Hij was toen des tijds weggegaan en nu was hij terug... zoals Mariah had gezegd. Seth keek hem aan en grijnsde, "Je bent meerderjarig nu, dus geen rustig aan. Trouwens, dit telt als een welkom terug," zei Seth simpel. Eindelijk iemand om een troefkaart tegen te kunnen spelen wanneer het nodig is. Seth hief om rustig te beginnen zijn linkerhand naar de lucht. "Styxflood, bloodmoon." klonk het zacht. Duistere wolken verschenen boven hen en zachtjes begon het te regenen, alleen het was zwart.... en heet. Geen regen... maar water uit de Styx. Om Seth heen verscheen de rode gloed die hem zijn huid deed verharden. Hij kraakte zijn knokkels en toen was zijn laatste beginzet aan de beurt. "Demonheart, extinction" zei hij. Zijn lichaam vergroeide tot 2.30, zijn handen werden vuisten en zijn mond een muil vol met messcherpe tanden. Zijn linkerhand vergroeide tot een monstrueuze klauw waar je simpel iemand romp in kon stoppen. "Kom maar op." Klonk het met een grommende stem van het wezen dat voorheen Seth was.



-sorry effe inspiloos XD-

Giftig gas verscheen in de lucht toen Dave begon te vliegen. Seth zuchtte en grijnsde toen, gas versus demonische vorm. Hij was geen vlieg. Seth zette zich met de gigantische poten af en schoot omhoog, zijn linkerklauw veranderde van vorm naar een zweep en met een krachtige slag sloeg hij die om Dave zijn arm heen en lifte als het ware mee hoewel het maar een kwestie van tijd was aangezien Salia en Moora al ter plaatsen waren, hij absorbeerde ze tijdelijk en beide hun vleugels groeiden vast in zijn rug. Seth bleef op gelijke hoogte vliegen als Dave en zijn arm was nog steeds om hem heen gewikkeld. De grote muil in zijn middenrif leek in te ademen. Drie seconden laten knalde een zwarte straal recht op Dave af met het kabaal van een rotslawine. Seth grijnsde kalm met zijn orginele mond en liet zijn arm extra hard samen knijpen rond Dave. Natuurlijk waren zijn aanvallen veel minder zwaar dan wanneer hij probeerde iemand te vermoorden.

-flutpost-

Seth zette zich met de gigantische poten af en schoot omhoog, zijn linkerklauw veranderde van vorm naar een zweep en met een krachtige slag sloeg hij die om Dave zijn arm heen en lifte als het ware mee hoewel het maar een kwestie van tijd was aangezien Salia en Moora al ter plaatsen waren, hij absorbeerde ze tijdelijk en beide hun vleugels groeiden vast in zijn rug. Seth bleef op gelijke hoogte vliegen als Dave en zijn arm was nog steeds om hem heen gewikkeld. De grote muil in zijn middenrif leek in te ademen. Drie seconden laten knalde een zwarte straal recht op Dave af met het kabaal van een rotslawine. Hij keek naar de zwarte staal die op hem af kwam en even was hij de spreuk kwijt maar toen fluisterde een geest in zijn oor de goede spreuk en hij begon die langzaam op te zeggen: ''Nigrum ferrum converte te, quaeso, ingenti virtute et in nomine diaboli invadentis impetum.'' Ze hij net voor dat hij werd samen geknepen en de zwarte staal keerde zich om en Dave moest vlug nadenken anders zou hij niet genoeg lucht hebben, Hij haalde diep adem en riep in een adem: '' Simulacra daemonum circumdantibus me dicuntur adiutorium meum herum auxilio eget.Fel'' Dan Ego in nomine Dare me fortitudo, non propero me tua demo et magicae.'' Hij voelde rllingen en toen verdween hij uit de klauwen, hij was doorzichtig en langzaam kwam meer kracht in zijn ledenmaten.

"nigrum ferrum converte te, quaeso, ingenti virtute et in nomine diaboli invadentis impetum.'' Ze hij net voor dat hij werd samen geknepen en de zwarte staal keerde zich om en Dave moest vlug nadenken anders zou hij niet genoeg lucht hebben, Hij haalde diep adem en riep in een adem: '' Simulacra daemonum circumdantibus me dicuntur adiutorium meum herum auxilio eget.Fel'' Dan Ego in nomine Dare me fortitudo, non propero me tua demo et magicae.'' Hij voelde rllingen en toen verdween hij uit de klauwen. Seth was het nu wel een beetje zat aan het worden, hij zou sowieso nog een slag krijgen voor het verlaten van de anderen zonder het te laten merken. Mariah had het hem gevraagd.. maar dat maakte geen verschil, hij zelf deed het liever aangezien hij de mening deelde ipv dat Mariah het zou doen. "'Fel'Dan's Demonic Godslayer: DEMONFORCE!" Knalde er uit Seth's beide monden. Boven hem verscheen er een rode maan boven de arena. Hij stemde zich af op de grote ervan. "DE regels in de arena zijn simpel, ga eruit en je verliest... blijf...dan ben je als een mier bij dit." zei Seth lachend. De rode maan leek te bewegen. Een gezicht verscheen er in, eentje van een werkelijk monstruees wezen. De maan storte op hun af, "Deze aanval is er om elke vorm van leven uit te roeien in een bepaalde cirkel, gemaakt door Fel'dan zelf. Je hebt lang niet de krachten om dit te reflecteren, blokkeren, of op je neer te laten komen. Zelfs voor mij is het een risico."zei Seth serieus met een grijns.

Seth hief zijn hand naar de maan die met een enorme kracht op hen af kwam. "Fel'dan's Demonic Godslayer: Eclypse!" zei hij simpel en de maan verbrandde letterlijk, alles wat over was... was een regen van sintels en as. Seth draaide zich om en keek naar Dave. "Jij.. kleine, ellendige koter.. Waar was je al die tijd." Lachte Seth terwijl hij op Dave afkwam en hem gewoon simpeltjes optilde alsof ie nog een klein kind was. "Ik doe mijn eigen kinderen niets, dat weet je wel." zei Seth nogmaals lachend en zette Dave neer. "Mariah verwacht dat ik je direct afkaffer, maar tja... ik moet je natuurlijk wel welkom terug heten he. Kom op, laten we zo ergens wat gaan drinken. Je vader trakteert" zei hij grijnzend en sloeg Dave 'zachtjes' op zijn rug. Hij keek hem even in een kort moment van stilte aan. Er was natuurlijk veel tijd verstreken en nog steeds zag Seth er het zelfde uit, hoe bedoel je traumatizing voor je kinderen. Ach, hij zou toch wel eerder sterven, zo niet door moord, dan van ouderdom. Met zijn jonge smoel in een doodskist was niets voor hem. Gewoon affikken die handel en het verspreiden door de wind over meerdere velden. Hij zou altijd willen zijn op de plaatsen waar men voort leeft.

DAVE Have you ever been hated or discriminated against? I have; I've been protested and demonstrated against Picket signs for my wicked rhymes, look at the times Sick as the mind of the motherfuckin kid that's behind. HIj keek naar het regen van as en sintel en grinnikte even, hij had altijd de kracht van zijn vader bewonderd. Zijn vader was cde grote voorbeeld voor hem geweest en nu nog steeds, "Jij.. kleine, ellendige koter.. Waar was je al die tijd." Lachte Seth terwijl hij op Dave afkwam en hem gewoon simpeltjes optilde alsof ie nog een klein kind was. "Ik doe mijn eigen kinderen niets, dat weet je wel." zei Seth nogmaals lachend en zette Dave neer. "Mariah verwacht dat ik je direct afkaffer, maar tja... ik moet je natuurlijk wel welkom terug heten he. Kom op, laten we zo ergens wat gaan drinken. Je vader trakteert" zei hij grijnzend en sloeg Dave 'zachtjes' op zijn rug. Dave wreef over zijn ribben terwijl hij achterdchtig naar zijn vader keek, okeej hij was gewend dat zijn vader hem niks deed en vaak aardig was maar dit vond hij eng. HIj keek naar zijn vader die nauwelijks was veranderd en lachte naar hem, knipte met zijn vingers en alle spreuken die hij had opgezegd keerde terug naar hun demonen 'eeh is goed vader.' Zei hij even aarzelend en knikte toen, Ager ging naast hem zitten en blafte als begroeting, hoewel Ager zijn vader nooit echt mocht(en als je Ager vraagt wie hij nog meer neit mag kan hij heel lang doorgaan.) Maar van Dave moest hi jhem kunnen verdragen. Ager was niet echt veel veranderd, zijn huid was dikker en hij was angstaanjagend geworden.

'eeh is goed vader.' Zei hij even aarzelend en knikte toen, Ager ging naast hem zitten en blafte als begroeting, Ager was niet echt veel veranderd, zijn huid was dikker en hij was angstaanjagend geworden voor de meesten. Seth keek naar Dave en met een handgebaar opende de grote deuren van de arena. Seth leunde in de opening en wachtte met al zijn geduld tot Dave mee zou komen. Het was lang geleden dat hij Dave had gezien, daarbij had hij geen zin om voor Mariah zijn zoon wat aan te doen, zij was queen... moest ze zelf maar regelen. Hij was haar vader en zou niet haar voortrekken omdat ze queen was en hij geen king meer. Die tijd si lang geleden en overbodig. Nu vooral, hij was blij met hoe het was en hoefde die oude tijd niet meer terug... hoewel hij het vermoorden vanmpieren ernstig bleef missen, het hield hem bezig en hij had er veel meer plezier aan dan in zijn eentje of met andere trainen. Het was waarschijnlijk gewoon het killerinstinct dat hem vertelde dat hij door moest gaan met moorden.

DAVE Have you ever been hated or discriminated against? I have; I've been protested and demonstrated against Picket signs for my wicked rhymes, look at the times Sick as the mind of the motherfuckin kid that's behind. Seth keek naar Dave en met een handgebaar opende de grote deuren van de arena. Rsutig liep Dave achter zijn vader aan en keek naar de Arena die hi jachter zich liet, In zijn hart miste hij iets...Iets heel belangerijks waar hi jal genoot van af zijn jongte. Zijn vader heeft hem opgevoed met haat aan vampieren, van hun leiden voeden hij zich , zijn krachten groeide door dat mensen en dieren pijn leden, 'Weetje pap, ik ben je opvoeding wel dankbaar en je gen natuurlijk.' Zei hij lachend en zijn ogen twinkelde gevaarlijk.