Onderwerp: Yes, I am family of you wo mei 09, 2012 8:07 am
Semela
De dag van de waarheid, Semela was totaal uit het veld geslagen. Vandaag had haar moeder haar bij zich geroepen en gezegd: ''Semela, kind van me, vandaag ga ik je een ongelofelijk verhaal vertellen. Het is jouw verhaal, mijn verhaal, het verhaal van je familie. Het heeft mijn leven totaal ingebeukt en het zal ook een stempel op jouw hebben.'' Haar moeder had meer dan een uur gepraat. Over haar verleden, haar zwangerschap van een onbekende en over de vrouw....die een lange lijst had van slechte daden en die haar bloedeigen tante bleek te zijn. ''Maar dan is Falco....dan is Falco....'' Had Semela gestotterd. Ze had zich omgedraaid en was de deur uitgelopen. Naar het kasteel, ze moest haar....haar neef ontmoeten. Waarschijnlijk wist hij ook van niks. De pijn had zich meester van haar gemaakt, ze wiste de traan uit haar oog. Het was een hard moment voor haar. haar moeder had het niet vertelt voor haar eigen bestwil, dat wist ze best. Maar de vernedering van de familieband met Felix stuitte haar tegen de borst. En hoe moest ze dit aan Falco uitleggen, ze kon toch niet zomaar binnenkomen en zeggen dat ze familie van hem was! Verdorie, wat een moeite. Ze naderde het kasteel, er stonden wachters maar haar status liet haar door. Ze liep door de zalen en keek overal. Hoe moest ze dit beginnen? Ze keek in het rond en zuchtte wanhopig. ''Wat heb je aan een verhaal als je het niet kunt openbaren?!'' riep ze uit. Haar heldere stemmetje galmde door de zaal.
Character Real name: Gaby/Gabs Characters: Objects:
Onderwerp: Re: Yes, I am family of you wo mei 09, 2012 8:40 am
Falco Son of a once noble king and a traitor, Never known his true name but stil like father, like son Just the same...
Met zijn ogen gesloten lag de jonge Falco languit op zijn bed. Hij had beloofd vandaag binnen het kasteel te blijven zodat hij anderen niet lastig kon vallen met al zijn vragen. Ja hij stelde veel vragen, maar hij wilde ook veel weten. Naar zijn gevoel was teveel informatie achtergehouden voor hem. Maar het leek niet uit perterij te zijn, maar eerder om hem te beschermen. Maar beschermen van wat? Hij kon het nog altijd niet bevatten, maar hij accepteerde het toch maar. Veel keus had hij niet namelijk. Langzaam ging hij rechtop zitten en trok het shirt aan dat op een hanger aan zijn kast hing. Hij zuchtte zacht, waarom deden ze hem dit aan. Hij kon helemaal geen leader zijn, wat voor ervaring had hij voor deze rang? Hij had geen enkele ervaring, niet eens levenservaring! Terwijl hij voor de spiegel stond bekeek hij zichzelf even nauwkeurig. Hij was sterk, lenig en toch best slank. Maar hij was wijzer dan menig kind van zijn leeftijd, maar dat kon geen reden zijn tot zijn benoeming. Langzaam liep hij zijn kamer uit en zuchtte, er was niet veel te doen in het kasteel en de wachters lieten hem niet naar buiten. Langzaam sjokte hij weer terug door de gangen, er waren natuurlijk genoeg manieren om toch weg te komen uit het kasteel. Maar dan zou hij zijn belofte breken. Langzaam liep hij langs alle zalen en zat dat vele deuren openstonden. ''Wat heb je aan een verhaal als je het niet kunt openbaren?!'' Hoorde hij iemand roepen in een van de zalen en keek nieuwsgierig om het hoekje. ''Wat voor verhaal mag je niet openbaren?'' Vroeg hij terwijl hij tevoorschijn kwam en het meisje herkende als Semela, dochter van Samina. Falco keek haar vragend aan met zijn twee helderblauwe ogen en wachtte op haar antwoord.
Meylannetjuh
Aantal berichten : 39 Dirua : 49 Registratiedatum : 08-05-12 Leeftijd : 26 Woonplaats : in de keukenla
Onderwerp: Re: Yes, I am family of you do mei 10, 2012 1:53 am
Semela Tik. Tak. Tik. Tak Time... runs.. out.
Achter haar klonk een stem. ''Wat voor verhaal mag je niet openbaren?'' Semela maakte een sprong van schrik. Ze draaide zich om en keek in de ogen van Falco. kwam dat even mooi uit. Ze nam een wat beleefdere houding aan. ''Een verhaal dat jou ook aangaat...'' Zei ze zacht. ''Kan ik je spreken? Ik heb je een heleboel te vertellen. Je zult je oren niet geloven!'' Ze keek hem strak aan, wachtend. Ze haalde heel diep adem, dit was toch lastiger dan gedacht. Ze schoof verlegen haar voet heen en weer. ''Ik moet iets vertellen dat ik ook pas net weet...en dat is niet weinig!'' Ze keek hem lang aan en besloot toen maar met de deur in huis te vallen. ''Weet je wie je moeder is?'' Ze hoopte dat het een hint zou hebben. Tegen een king zeggen dat je zijn nicht was, was natuurlijk ook niet zo eenvoudig. Haar blauwe ogen en die van hem leken spekend op elkaar, eigenlijk was het grappig. Twee broers en twee zussen die samen kinderen hadden, al waren haar vader en moeder nooit partners geweest. Alleen een dronken bui had hen Semela doen creëren. Ze hoopte dat het Falco ook op zou vallen en het bij hem al begon te dagen dat ze afgezien van hun haar en geslacht erg veel op elkaar leken.
Character Real name: Gaby/Gabs Characters: Objects:
Onderwerp: Re: Yes, I am family of you vr mei 11, 2012 8:24 am
Falco Son of a once noble king and a traitor, Never known his true name but stil like father, like son Just the same...
Hij bleef het meisje vragend aankijken, zwaar nieuwsgierig naar wat voor verhaal ze niet mocht openbaren. Ze leek echter wel geschrokken te zijn van zijn onverwachtse aanwezigheid. ''Sorry als ik je liet schrikken trouwens.'' Zei hij nog snel en liep langzaam naar haar toe. ''Een verhaal dat jou ook aangaat...'' Zei ze zacht. ''Kan ik je spreken? Ik heb je een heleboel te vertellen. Je zult je oren niet geloven!'' Ze keek hem strak aan, blijkbaar wachtend op zijn reactie. ''Ik moet iets vertellen dat ik ook pas net weet...en dat is niet weinig!'' Falco keek haar even verward aan. Hij stak zijn hand op, als in een gebaar dat het hem niks interesseerde. ''Waarom zou ik het willen weten. Alles wat aan mij verteld word is een grote leugen. Probeer mij maar te overtuigen, maar ik hoef het niet te weten.'' Hij zuchtte. ''Laat mij maar achter met de kennis die ik heb, dat verwart me al erg genoeg. De een vertelt dit en de ander vertelt dat.'' Hij zuchtte en liep langs haar naar het raam. Daar bleef hij staan en zuchtte terwijl hij naar buiten staarde. ''Weet je wie je moeder is?'' die vraag raakte hem hard in zijn hart. Nee! Natuurlijk wist hij dat niet, niemand had hem ooit wat verteld. ''Wat denk je zelf,'' mompelde Falco terwijl hij zijn armen op de vensterbank liet zakken en zuchtte. ''Waarom zou er ook maar iets zijn dat ik wel zou weten? En al wist ik het wel dan word het verdraaid door de woorden van anderen.'' Hij leunde iets naar buiten uit het raam. ''Jij weet wel wie je moeder is, toch?'' Hij schudde zijn hoofd. Dat was echt de meest achterlijke vraag die iemand kon stellen. Natuurlijk zou ze haar eigen moeder kennen, ze was erdoor opgevoed. Maar hij, hij zou het nooit echt weten. Nooit zou hij weten wat echte moederliefde was. Sára gaf hem natuurlijk wel liefde, maar zij was meer een grote zus voor hem. Zijn aandacht voor Semela was weggevaagd en hij zuchtte zacht. zijn linkerhand tilde hij op en legde het om het medaillon om zijn nek. Sára had hem verteld dat het ooit van zijn vader was geweest. Het was voor zijn vader nooit een medaillon geweest, hij had het altijd gebruikt om zijn mantels vast te pinnen. Maar Falco had er een ketting van gemaakt, dat was makkelijker. Misschien dat hij het ooit ook zoals hem zou dragen.
Meylannetjuh
Aantal berichten : 39 Dirua : 49 Registratiedatum : 08-05-12 Leeftijd : 26 Woonplaats : in de keukenla
Onderwerp: Re: Yes, I am family of you vr mei 11, 2012 8:50 am
Semela Tik. Tak. Tik. Tak Time... runs.. out.
''Sorry als ik je liet schrikken trouwens.'' Zei hij nog snel en liep langzaam naar haar toe. Semela's bauwe ogen flitsten razendsnel heen en weer. ''Waarom zou ik het willen weten. Alles wat aan mij verteld word is een grote leugen. Probeer mij maar te overtuigen, maar ik hoef het niet te weten.'' Hij zuchtte. ''Laat mij maar achter met de kennis die ik heb, dat verwart me al erg genoeg. De een vertelt dit en de ander vertelt dat.'' Hij zuchtte en liep langs haar naar het raam. Semela raakte bijna in paniek. ''Dit is geen leugen! Ik kan het niet bewijzen maar als ook maar iets wilt weten...luister dan naar me!'' Haar vraag over zijn moeder leek hij nu te willen antwoorden. Wat denk je zelf,'' mompelde Falco terwijl hij zijn armen op de vensterbank liet zakken en zuchtte. ''Waarom zou er ook maar iets zijn dat ik wel zou weten? En al wist ik het wel dan word het verdraaid door de woorden van anderen.'' Hij leunde iets naar buiten uit het raam. ''Jij weet wel wie je moeder is, toch?'' Hij schudde zijn hoofd. Semela voelde zich slap, dit was lastig! ''Ja...ik weet wie mijn moeder is....en ik....ik moet je vertellen...'' Ze zuchte, nu moest het eruit. ''Ik ben je nicht.'' Het was weg voor ze het wist. Ze sloeg haar hand voor haar mond en keek Falco aan. ''Mijn moeder en jou moeder waren zussen. Ze waren een tweeling en allebei op hetzelfde moment zwanger. Het schijnt dat jou moeder iets vreselijks heeft gedaan, wat weet ik niet precies. Daardoor verdween ze. Je vader was er kapot van en....ik weet niet waar hij en of hij nog leeft maar op de een of andere dag was hij ook verdwenen...'' Ze zweeg bedrukt. ''Ik weet dat het idioot klinkt...'' Zei ze zacht.
Character Real name: Gaby/Gabs Characters: Objects:
Onderwerp: Re: Yes, I am family of you zo mei 13, 2012 10:36 am
Falco Son of a once noble king and a traitor, Never known his true name but stil like father, like son Just the same...
Falco staarde obsessief naar het medaillon om zijn nek, waarom was de waarheid altijd zo verdraaid. Alles in zijn leven bleef volledig verdraaid, maar hij kon het niet recht krijgen. Hij begreep ook niet waarom hij zou moeten luisteren, alle waarheid klonk te verdraaid in zijn oren. '''Dit is geen leugen! Ik kan het niet bewijzen maar als ook maar iets wilt weten...luister dan naar me!'' Falco had dat soort woorden al te vaak gehoord. Hij schudde langzaam zijn hoofd en keek weer uit het raam. ''Ja...ik weet wie mijn moeder is....en ik....ik moet je vertellen...'' Ze zuchtte. Falco zuchtte nu zelf ook en bleef uit het raam kijken. ''Try to impress me.'' Mompelde hij zacht en leunde iets verder uit het raam. Hij wist niet wat ze wilde zeggen, maar eigenlijk interesseerde het hem niet echt. Hij wilde eigenlijk niks meer weten, hij haatte het om verward te moeten zijn. ''Ik ben je nicht.'' Onbewogen bleef de jonge uit het raam staan staren. Hij wist niet of hij het kon geloven. Als hij het deed was zij zijn nicht en haar moeder zijn tante. Opnieuw schudde hij zijn hoofd en greep weer naar het medaillon om zijn nek. ''Mijn moeder en jou moeder waren zussen. Ze waren een tweeling en allebei op hetzelfde moment zwanger. Het schijnt dat jou moeder iets vreselijks heeft gedaan, wat weet ik niet precies. Daardoor verdween ze. Je vader was er kapot van en....ik weet niet waar hij en of hij nog leeft maar op de een of andere dag was hij ook verdwenen...'' Ze zweeg bedrukt. ''Ik weet dat het idioot klinkt...'' Zei ze zacht. Hij wist dat ze al die tijd tegen zijn rug aan had gekeken, maar nu draaide hij zich om en hees zich op de vensterbank. Hij haalde even zijn schouders op. ''Allebei zijn ze dood, en het kan me niet schelen wat alle anderen beweren. En als ze nog wel leven zijn ze voor mij dood, ze hebben me namelijk verlaten.'' Hij zette zijn rug tegen de zijkant van het raamkozijn en staarde weer naar buiten. ''Ik wil je best geloven, mijn hart wil het. Maar mijn geest weerhoudt me ervan. Er zijn geen echte bewijzen voor wat je me vertelt. En ik heb besloten om iedereen te gaan geloven als ze me echt bewijs geven.'' Hij zuchtte even en schudde zijn hoofd. Zijn stem was eerst nog bitter geweest maar werd nu toch iets zachter met zijn laatste zin.
Meylannetjuh
Aantal berichten : 39 Dirua : 49 Registratiedatum : 08-05-12 Leeftijd : 26 Woonplaats : in de keukenla
Onderwerp: Re: Yes, I am family of you ma mei 14, 2012 3:00 am
Semela Tik. Tak. Tik. Tak Time... runs.. out.
Hij had haar al die tijd zijn rug toegekeerd maar nu draaide hij zich om. ''Allebei zijn ze dood, en het kan me niet schelen wat alle anderen beweren. En als ze nog wel leven zijn ze voor mij dood, ze hebben me namelijk verlaten.'' Hij zette zijn rug tegen de zijkant van het raamkozijn en staarde weer naar buiten. ''Ik wil je best geloven, mijn hart wil het. Maar mijn geest weerhoudt me ervan. Er zijn geen echte bewijzen voor wat je me vertelt. En ik heb besloten om iedereen te gaan geloven als ze me echt bewijs geven.'' Hij zuchtte even en schudde zijn hoofd. Verslagen liet Semela haar schouders hangen. Wat had ze zich ook ingebeeld? ''Dit is wat ik weet en geloof, als je daar niks mee wilt, ga je gang.'' Ze klonk bitter maar haar hart vertelde haar dat ze hem eigenlijk moest troosten. ''het spijt me als ik je boos heb gemaakt...'' Zei ze zacht. Ze wilde eigenlijk weg, weg van hem. ''Je bent een groot leider en ik snap dat dit hard aankomt...doe ermee wat je wilt, ik heb mijn plicht gedaan. Ik hoopte dat ik een leukere toekomst zou krijgen met nog een familielid, kennelijk was dat ijdele hoop geweest.'' Ze zweeg, verdrietig en verslagen. Natuurlijk was het niet meer te geloven na alle leugens, alleen de oudste elfen wisten het nog. Nog steeds dwarrelde het gevoel dat haar moeder nog iets had verzwegen. Iets wat nog schokkender was. Als dat zo was, dan zou Semela er uiteindelijk wel achterkomen.
Character Real name: Gaby/Gabs Characters: Objects:
Onderwerp: Re: Yes, I am family of you ma mei 14, 2012 4:23 am
Falco Son of a once noble king and a traitor, Never known his true name but stil like father, like son Just the same...
''Dit is wat ik weet en geloof, als je daar niks mee wilt, ga je gang.'' Ze klonk bitter maar het deed hem niks. ''het spijt me als ik je boos heb gemaakt...'' Zei ze zacht. Falco haalde zijn schouders op. ''Boos ben ik niet, het enige dat ik ben is teleurgesteld. Teleurgesteld in het feit dat ik geen enkel woord kan vertrouwen.'' Mompelde hij zacht en draaide zijn hoofd naar haar toe. ''Je bent een groot leider en ik snap dat dit hard aankomt...doe ermee wat je wilt, ik heb mijn plicht gedaan. Ik hoopte dat ik een leukere toekomst zou krijgen met nog een familielid, kennelijk was dat ijdele hoop geweest.'' Ze zweeg en Falco fronste kort. Toen schudde hij zijn hoofd. ''Groot ben ik niet, ik zal nooit een echt Grote leider worden van het volk. Er zijn vele me voor geweest en die zijn Grootser dan ik ooit zou kunnen hopen. Ik ben nog maar een kind, een kind zonder kennis van de wereld om zich heen.'' Hij draaide zijn hoofd weer en keek weer naar buiten. Hij wist dat hij gelijk had, hij was nog maar een klein kind. En zijn kennis was minimaal, hoewel hij toch wijs was in zijn woorden. Maar hij had nog zoveel te leren, hij was nog niet eens een Guardian. Hij had nauwelijks een training daarvoor gehad, hij moest nog leren vechten en jagen. Hij zuchtte even in zichzelf, waarom was alles zo ingewikkeld voor hem. ''En niks komt voor mij nog hard aan, maar zelfs jij moet weten dat ik het niet kan geloven. Zonder duidelijkheid tussen de leugens kom ik nergens.'' Hij keek haar weer aan. ''Bovendien is hoop nooit ijdel, hoop is iets wat ons volk altijd op de been heeft gehouden. Hoop heeft alle volkeren hier gebracht, een plek waar we voorlopig weer veilig zijn.'' Zijn woorden waren rustig, en men die zijn vader kende zouden nu een exacte kopie zien zitten. Alleen een paar jaar jonger, want zijn vader had op deze leeftijd zich nog als een kind gedragen. Falco kon dat simpelweg niet meer, er werd teveel van hem verwacht om zich nog te kunnen gedragen als een kind. Maar toch had hij er vaak geen behoefte meer aan, hij was daarvoor veel te rustig geworden. Als kind was hij al een stuk timider dan alle anderen en het groeide nu steeds beter uit. ''Vat het niet verkeerd op van mij, maar waarom geloof jij wel wat je verteld word?'' Vroeg hij zacht en staarde weer uit het raam.
Meylannetjuh
Aantal berichten : 39 Dirua : 49 Registratiedatum : 08-05-12 Leeftijd : 26 Woonplaats : in de keukenla
Onderwerp: Re: Yes, I am family of you do mei 17, 2012 7:29 am
Semela Tik. Tak. Tik. Tak Time... runs.. out.
'Boos ben ik niet, het enige dat ik ben is teleurgesteld. Teleurgesteld in het feit dat ik geen enkel woord kan vertrouwen.'' Mompelde hij zacht en draaide zijn hoofd naar haar toe. Semela durfde hem niet rechtstreeks aan te kijken. ''Groot ben ik niet, ik zal nooit een echt Grote leider worden van het volk. Er zijn vele me voor geweest en die zijn Grootser dan ik ooit zou kunnen hopen. Ik ben nog maar een kind, een kind zonder kennis van de wereld om zich heen.'' Hij draaide zijn hoofd weer en keek weer naar buiten. Ze was boos, teleurgesteld. Wat had moeten uitlopen in een gelukkige onthulling werd een dag die ze weer zo snel mogelijk wilde vergeten. ''En niks komt voor mij nog hard aan, maar zelfs jij moet weten dat ik het niet kan geloven. Zonder duidelijkheid tussen de leugens kom ik nergens.'' Hij keek haar weer aan. ''Bovendien is hoop nooit ijdel, hoop is iets wat ons volk altijd op de been heeft gehouden. Hoop heeft alle volkeren hier gebracht, een plek waar we voorlopig weer veilig zijn.'' Zijn woorden waren rustig maar Semela kreeg er niks bij. Hoop was haar motto maar op deze momenten vergat ze dat. 'Vat het niet verkeerd op van mij, maar waarom geloof jij wel wat je verteld word?'' Vroeg hij zacht en staarde weer uit het raam. Met een ruk keek ze hem recht in de ogen. 'Omdat ik iets wil hebben om voor te leven, hoemeer dat is, des te beter. Je weet wat ik kan zien en wat voor berichten ik daarvan krijg. Ik wil niet dat het er nog meer worden. Zelfs als je geen familie zou zijn, dan nog zou ik voor je vechten tot het einde!' De doden die elke dag in haar gezichtsveld verschenen werden er soms schrikbarend veel meer. Ze wilde haar op de hoogt stellen, Semela wist veel maar nooit had ze dat eerlijk gevonden. Ze wist liever niks, dan wijs te zij door dingen die alleen zij kon zien. Ze trok weer even terug in de nederigheid. 'Tot het einde zal ik vechten voor jou, voor mijn moeder, voor mijn broer, voor iedereen als het kan. Ik heb vertrouwen in jou, Falco.' Ze sloeg haar ogen even neer.
Character Real name: Gaby/Gabs Characters: Objects:
Onderwerp: Re: Yes, I am family of you do mei 17, 2012 9:30 pm
Falco Son of a once noble king and a traitor, Never known his true name but stil like father, like son Just the same...
Het viel hem op dat ze hem niet aan durfde te kijken, was ze bang voor iets wat ze in zijn ogen zou zien? Of was het zijn reactie die ze niet wilde zien, wat het ook was ze keek hem niet aan. Dat was een zeker ding. Maar pas na zijn laatste vraag keek ze hem rechtstreeks aan. 'Omdat ik iets wil hebben om voor te leven, hoemeer dat is, des te beter. Je weet wat ik kan zien en wat voor berichten ik daarvan krijg. Ik wil niet dat het er nog meer worden. Zelfs als je geen familie zou zijn, dan nog zou ik voor je vechten tot het einde!' Hij schrok niet van haar reactie maar knikte alleen even kort. ''Ik geloof heus wel als je dat zegt, maar iedereen van het volk zal voor me vechten.'' Een vlaag van irritatie kwam even omhoog in hem. ''Ik ben toch te hulpeloos.'' Het laatste mompelde hij nauwelijks hoorbaar en staarde weer uit het raam. Hij wilde nog zoveel doen nu het nog kon, hij wilde gewoon lol kunnen trappen met anderen van zijn leeftijd. Maar het kon simpelweg niet, hij had zijn plichten. Onbewust zuchtte hij even, kon hij het niet even uitstellen ofzo? Een paar jaar misschien, tot hij Guardian was, zodat hij ouder was en volledig opgeleid was. Nu zou dat voor hem onmogelijk zijn, hij was te kostbaar en in de ogen van anderen te kwetsbaar. En dat zou hij ook altijd blijven als niet iemand voor hem opstond en hem de training gaf die hij nodig had. Maar niemand leek dat te zien, niemand leek te zien wat hij nu echt wilde. 'Tot het einde zal ik vechten voor jou, voor mijn moeder, voor mijn broer, voor iedereen als het kan. Ik heb vertrouwen in jou, Falco.' Langzaam draaide hij zijn hoofd weer naar haar toe en zuchtte. ''Dankje,'' fluisterde hij zacht. ''Ik geloof je ook wel, maar misschien ben ik gewoon bang voor de waarheid die nog voor me gesloten ligt. Misschien is het wel beter om niks te weten, ik weet het niet. Ik wou dat ik het wist.'' Hij schudde zijn hoofd en richtte zijn blauwe ogen op de lucht en liet zijn hoofd tegen het kozijn zakken en zuchtte diep. Waarom durfde hij haar niet te geloven,als het waar was wat ze zei dan had hij een geweldige nicht op wie hij altijd zou kunnen rekenen. Hij zou trots op haar kunnen zijn en met haar toch zijn lol kunnen trappen. Maar zijn gevoel vertelde hem dat zelfs dat hem niet meer ging worden.
Meylannetjuh
Aantal berichten : 39 Dirua : 49 Registratiedatum : 08-05-12 Leeftijd : 26 Woonplaats : in de keukenla
Onderwerp: Re: Yes, I am family of you vr mei 18, 2012 7:24 am
Semela Tik. Tak. Tik. Tak Time... runs.. out.
''Ik geloof heus wel als je dat zegt, maar iedereen van het volk zal voor me vechten.'' Semela kreeg het idee dat hij het al vaker had gehoord. ''Ik ben toch te hulpeloos.'' Dat wilde ze niet horen. Wanhopig schudde ze haar hoofd. ''Zeg dat niet...'' Fluisterde ze. Haar geloof hield stand en dat leek hij te waarderen. ''Dankje,'' fluisterde hij zacht. ''Ik geloof je ook wel, maar misschien ben ik gewoon bang voor de waarheid die nog voor me gesloten ligt. Misschien is het wel beter om niks te weten, ik weet het niet. Ik wou dat ik het wist.'' Hij schudde zijn hoofd en richtte zijn blauwe ogen op de lucht en liet zijn hoofd tegen het kozijn zakken en zuchtte diep. Voor het eerst sinds ze daarbinnen was, kwam er een klein glimlachje op Semela's lippen. Hij was bang, bang voor onthullingen die hem de pet te boven zouden gaan. Ze liep zachtjes naar hem toe. Haar kleine hand raakte zijn schouder. ''Voor nu hoeft dat misschien ook niet, maar wie weet komt de waarheid boven. Misschien niet morgen, misschien niet volgende week, maar leef niet in eenzaamheid Falco. Niemand verdiend dat.'' Ze keek hem warm aan, haar ogen schitterde even. Hij was even oud als haar, opgegroeid tussen schaduwen terwijl zij in de bescherming van haar moeder had geleefd. Misschien had haar vader het kunnen uitleggen, maar hij was dood, zijn enige nalating was haar half broer Francesco. ''Ik sta je bij, in alles.'' Zei ze zacht.
Character Real name: Gaby/Gabs Characters: Objects:
Onderwerp: Re: Yes, I am family of you wo jun 13, 2012 8:32 am
AwesomeMissG schreef:
Falco Son of a once noble king and a traitor, Never known his true name but stil like father, like son Just the same...
''Zeg dat niet...'' Fluisterde ze, maar hij wist wat hij zei. In ieders ogen was hij hulpeloos en waarschijnlijk ook nog hopeloos. Maar het interesseerde hem niet echt meer, hij wilde sterk zijn en bewijzen dat hij het aankon. Maar natuurlijk was haar reactie voorspelbaar, hoewel iedereen het dacht zouden ze het nooit hardop zeggen. Ze zouden hem altijd tegenspreken, nooit hem de waarheid durven vertellen. Maar zo onderhand was hij dat wel weer gewend, zijn leven was niks anders geweest. Hij schrok even op toen ze haar hand op zijn schouder legde en keek haar langzaam aan. ''Voor nu hoeft dat misschien ook niet, maar wie weet komt de waarheid boven. Misschien niet morgen, misschien niet volgende week, maar leef niet in eenzaamheid Falco. Niemand verdiend dat.'' Ze keek hem warm aan, haar ogen schitterde even. Falco haalde zijn schouders op en zuchtte. Eenzaamheid, hij had al tijden in eenzaamheid geleefd. Hij kon niet alles in een keer omgooien, dat was onmogelijk. ''Ik kan niet ineens het roer omgooien Semela.'' Zei de jonge leader zacht en liet zijn hoofd weer zakken. ''Voor zover ik me heb kunnen herinneren leef ik al in de eenzaamheid. Ik ben het nu eenmaal gewend, ik kan niet ineens tussen iedereen verschijnen. Ik wil het niet eens, ze kijken me toch wel aan met een rare blik.'' Hij wilde het ook echt niet, maar ze had toch wel gelijk. ''Ik sta je bij, in alles.'' Zei ze zacht. Falco trok zijn mondhoeken op tot een eerlijke glimlach. Hij geloofde haar nu echt, zij was de eerste die hij geloofde in die woorden. ''Dankje,'' Fluisterde hij en keek haar met zijn heldere ogen aan. ''Je bent de eerste van wie ik die woorden wil geloven.'' Zei hij eerlijk, hij wilde niet liegen tegen anderen. Maar haar wilde hij geloven en vertrouwen. Ze was net zo jong als dat hij was en misschien konden ze wel goede vrienden worden.
