A new day...

Het begon net te regenen, maar zijn opdrachtgever had weer een nieuw slachtoffer voor hem gevonden. Het was een elf eentje die Storm maar al te graag het loodje liet leggen, maar dan moest hij eerst door het elven bos heen. Zijn shift gebruikte Storm weinig en buiten het Shape shifters gebied kenden ze hem alleen als Silent!!! Zijn tred was licht en snel. Storm zou eerst alles goed moeten bekijken voor hij tot de aanval over ging. Elven hadden een veel beter bewakingssysteem dan wie dan ook! Storm hoorde voetstappen zijn kant op komen en hij klom snel een boom in. Wat niet handig bleek te zijn doordat de stam zo glad werd van de regen. Storm trok zich uiteindelijk op een tak en zag een grote groep elven voorbij huppelen. Hm, die zijn vast aan het trainen? Storm liep verder, maar nu stilletjes van tk naar tak en kwam uiteindelijk bij het landhuis van de elf Fernando aan. Vanaf de tak had Storm een prima ziht en hielt alles scherp in de gaten..

Storm keek toe hoe de wachters zich bij het lichaam voegde, maar van die Wizard had hij echter niet verwacht dat die zich er mee ging bemoeien? De elven verdwenen, maar die griet wilde kennelijk weten waar hij zat. Storm wilde net naar een andere tak over gaan toen hij haar stem hoorde. ‘Waarom zou ik, het zijn jouw zaken niet, ga maar ergens anders heen.‘ zei Storm met kalme stem terwijl hij tegen de boomstam een leunde. ‘Ik heb enkel gedaan wat me opgedragen is.‘ voegde Storm eraan toe en glimlachte even vriendelijk naar haar. Storm herkende de Wizard nu ze hem aan keek. Het was Stella de deputy van de Wizard‘s, maar hem zou ze ongetrijfelt ook wel kennen onde zijn werknaam Silent! De elven wachters bleven voorlopig nog wel zoeken, want dit bos hier was nog iets groter dan die van d shifters. Hij zag dat haar kleding natter was dan de zijne en hoewel haar rondingen goed te zien waren trok Storm zich nik aan van het vrouwelijke schoon. Waarom zou hij? Met zijn werk kon hij toch geen vrouw hebben, want dat zou een gevaar voor de familie zijn! Storm kruiste zijn armen even over elkaar en wachten af ze zou hem vast dwars gaan liggen zoals de meste wizard‘s deden als ze merkte dat hij een van hen had gedood...

Storm luisterde rustig naar wat ze zei en grijnsde even. ‘Als ik om ieder die de dood vid door mijn blade‘s spijt zou moeten hebben zou ik een heel ander vak moeten kiezen en die gene die andere onderdrukken en uitzuigen op geld gebied verder de kans geven om daarmee door te gaan. Zelfs die andere weerloze aanvallen zullen net als de rest via afspraken die mij geven worden de dood vinden.‘ zei Storm droogjes al bleef zijn stem rustig en kalm. Opeens voelde Storm van binnen wat roeren. Fijn moet die zich er ook nog mee gaan bemoeien! dacht storm en richten zich even naar binnen. Zijn draak had zin om zich even uit te strekken, maar Storm hielt hem tegen. ‘Schat, kennelijk ben je de tel kwijt? Leg er nog maar 9 erbij.‘ glimlachte Storm met een charmante grij.s. Onderzijn schuilnaam had hij al heel wat doden op die naam staan, maar dat boeide hem vrij weinig. ‘Antwoord kun je krijen, maar mijn opdrachtgevers zul je toch zelf moeten vinden. Die ik dood zijn alleen over gesproken geweest, maar komen er e opstakels tussen ben ik er niet vies van om die uit de weg te ruimen. Zij die andere het leven zuur maken verdienen niet beter en ik help hun slachtoffers juist van ze af te komen . Niet mer niet inder.‘ voegde Storm er rustig aan toe. Hij had haar wel horen fluisteren en Storm kon zich alleen maar prettig voelen zolang ze niet wisten hoe hij echt heten. Zijn dak zeten meer druk en Storm gromde instinktief even al klonk het niet echt hard, maar in deze tussenkomende stilte goed hoorbaar. Als hij niet snel weg kwam zou Stella straks nog weten tot wel ras hij behoorde! [ color=blue][‘Ik zou nog graag blven, maar ik heb meer te doen vandaag.‘[/color] zei Storm nog voor hij zich omdraaide en van tak naa tak sprong, mar goed hij zou nooit een stille aftocht kunnen maken tenzij in de schaduwen van de nacht kon gebruiken...

De persoon, de man tegenover haar begon zich steeds vreemder te gedragen. Stella hield de nodige afstand omdat ze het niet allemaal vertrouwde. Dadelijk ging hij haar aanvallen of proberen af te leiden zodat hij kon vluchten. Zij verstevigde haar handgreep om de handvat van haar Sapier om de nodige verrassingen te verwachten.

nog in bijwerking

Storm was net halverwegen de boom toenze zei dat hij er prachtig uit zag. Dat stak hem vreselijk! Zijn haat jegens wat hij was dreef hem er toe zich los te laten en om te draaien. Hij zou haar een haar fijn gaan uit leggen wat hij hier van vond! 'Ik doe eerst wel degelijk onderzoek naar de personen die ze door geven!' gromde hij boos na zijn landing en liep dreigend op haar af. De polsbanden had hij in de boom aan een tak gehangen zodat hij zijn poten vrij had. 'En wat bedreft dit wat je nu ziet wil uit helemaal niet zijn!' snauwde Storm nijdig en sloeg net zo met zijn staart heen en weer. Hij had een hekel aan wat hij was en zijn haat ging uit naar twee kanten. 'In tegenstelling tot wat jij bent nog de Knights nog die elven hebben jullie het niet steeds nodig om een andere vorm aan te nemen! Ik probeer al jaren dat kreng onder de duim te houden en de enigste keer waar hij soms vrij mag is op het thuis front niet ergens anders!' Zijn woorden waren hard alsof hij niet de gene was die sprak. Storm wenste dat hijnooit op deze manier in de wereld was gekomen en keerde haar half de rug toe. Zijn woede nam nog ergere vormen aan waardoor de ijsblauwe kleur van zijn ogen verduisterde. Het werd donkerder en dat voorspelde altijd onweer. Hij wist dat de wachters van de elven niet lang meer zouden door zoeken en snel terug kwamen, maar het kon hem allemaal niet meer schelen hij was kwaad en daar mee moest Storm uit kijken want toen zijn leermeester buiten deze plek gedood werd had Storm de controlle over zijn doenen laten verloren en iedereen die in zijn buurt was gedood. Hij schudden zijn kop en gromde geergert die lui dachten allemaal dat het mooi was om zoiets te zijn zoals hij was, Nee Storm wilde gewoon zijn en geen schepsel dat om de zoveel tijd gewoon gedwongen was omvan vorm te veranderen!

Storm hoorde wel wat ze zei, maar het drong niet tot hem door. Zijn woede was groot en dat ging niet eens de kant uit naar waar zij vanaf stamde. Nee zijn woede ging uit naar zichzelf voor wat hij was en waardoor de elven er de schuld aan namen. Een vreemd gevoel bekroop hem en Storm gromde kort toen ze hem aanraakte en trok zich terug van haar zachte aanraking. 'Dat ik nu juist wat ik niet wil. Ik wil zo niet zijn. Het brengt me meer problemen dan dat ze oplossen ondanks dat die spreuken op me afketsen. Het is niet zoals ik wil zijn!' gromde hij snauwend en zakte op zijn achterwerk. Nee Storm had nooit zo willen zijn al vanaf zijn eerste keer dat hij verandert was had Storm mer van zijn menselijke kant gehouden dan van zijn dierlijke. Stug bleef hij voor zich uit kijken in de hoop dat hij wat vond dat hem af zou leiden van zijn probleem. Storm had het altijd voor andere verborgen gehouden zelfs voor verschillende Shape shifters, maar daar liet hij zijn draak alleen naar buiten komen en nu was het voor het eerst zins de dood van zijn leermester dat hij geshift was. Nors sloot Storm zijn ogen en bleef hoger met zijn kop zitten dan dat zij bij zou kunnen. Al zakte zijn woede nog niet.

Bleef ze nu door zeuren? Torm schudden kwaad zijn kop en keek haar niet aan. Iedereen was hetzelfde,niemand begreep hem en dachten dat hij het beter zou hebben wanneer hij zijn shift zou accepteren! Storm kon hier zo link om worden. ‘I heb geen zielenknijper nodig! Ik ben wie ik ben en dat blijft zo dat weet ik ook wel, dus rot op met die onzin. Het maakt geen steek uit waar ik ook heen ga of het nu hier is of in den vreemde... Het is gewoon zo.‘ mopperde Storm en kek haar even aan vanuit zijn ooghoek. Wat ze verder deed intereseerde hem bar weinig. Tussen de shifters had hij enkele kennissen zitten die zijn robleem accepteerde dat hij anders wilde zijn. ‘De andere mogen zich misschien niet goed kunnen verdedigen, maar in tegenstelling tot hen ben en blijf ik een discobal! Waarom vertel ikjouw dit eigenlijk? Jij bent net zo als iederander die denk het goed te menen, maar in plaatst daarvan ga ik me er alleen maar meer aan ergen!‘ Storm bleef mopperen en zag wat elven voorbij lopen, maarmaakte geen aanslate om zich tebewegen. ‘En wat mijn woede betreft daar kan niemand ook maar iets mee behalve ikzelf! Jullie denken dat de wet zo alles regelen kan, maar niets is minder waar. Er zijn personen die zich er iets van aantrekken, maar ik pak juist die gene die jullie wet aan hun achterste afvegen. Jaren blijft het vaak geheim tot iemand die onder hen is het niet meer ziet zitten en mij dan inschakelt. Het lijkt wel of al die personen in verband met iets staan, maar wat weet ik nog niet...‘ hij viel even stil terwijl Storm nadacht. Er klopte zeker iets niet al kon Storm dat nog niet plaatsten.