Onderwerp: Those things of the past...they never dissapear za mei 12, 2012 8:09 am
SAMINA A lot of truth is said in jest.
Haar haren, zo zwart als inkt, waaide zachtjes mee met de wind. Ze staarde naar haar spiegelbeeld. ''Ik ben Samina Tami'Arsyn, de jongste nog levende volbloed dark elf.....Mijn zuster heeft mij verraden....ik bleef achter met mijn dochter, en nu, met dit kind binnenin mij sta ik hier weer.'' Maar hoe vaak ze het ook tegen zichzelf zei, ze kon het nog niet bevatten dat er nog een kind van een onbekende in haar groeide. Deze wereld was een grote vraag, ze had zich ermee verzoend maar moest daarvan de wrange vruchten plukken. Alweer zanger, ze kon het niet inkijken. Enfin, ze zou zich er mee inleven. Ze had al over namen nagedacht. ''Ik noem je Gabriël, want een jongen wordt je, dat voel ik.'' prevelde ze zacht voor zich uit.''En je zult mijn achternaam dragen als ik je vader niet vind.'' Ze was niet van plan er erg diep op in te gaan, als ze de vader niet vond, het zij zo. Ze dacht aan haar leven als klein meisje, wat was dat een hel geweest. Zes jaar waren zij en haar tweelingzus Felix geweest toen Felix hun ouders had afgeslacht als varkens. En hun jongere broer, ook door haar. Samina wist van niks tot ze 29 werd, die vreselijke dag....de dag dat de vampiers hen aanviellen. Een week later werd Semela geboren. Ze verwachte geen hulp vanuit de oude richting. Felix en Hunter waren weg, verdwenen, foetsie. Semela had met Falaco gepraat, haar dochter en neefje hadden net zo'n raadselachtig leven geleid als zij. En toch was er nog iets wat ze voor Semela het verzwegen. Het zou een janboel worden als Falco van het bestaan van zijn tweelingzus wist. Ze werd even koud vanbinnen. Dat had niets met de wind te maken.
