Character Real name: Gaby/Gabs Characters: Objects:
Onderwerp: Let your mind flow towards the past wo mei 09, 2012 4:57 am
Aryanna Everything I promised them is here All of us we used to be We will always have each other They will always be the fire in my heart Here I go, and there's no turning back
Aan de horizon van de grasvlakte verscheen een jonge vrouw. Haar blonde haar waaide mee met de wind die er zacht woei. Haar gezicht zou een mooi aanzicht zijn geweest voor iedereen, als er geen litteken over haar rechteroog had gelopen. Haar andere oog keek vaak alle kanten op, maar toch baalde dezelfde jonge vrouw ervan dat ze zichzelf zo verminkt had. Ja het waas haar eigen fout geweest, ze was onbegeleid geweest en had zichzelf door haar eigen koppigheid. Een lange tijd daarna had ze vuur vermeden, vooral omdat dat hetgeen was waardoor ze nu half bind was. Haar linkeroog, zo blind als maar kon, was spierwit weggetrokken door de loop van tijd, maar haar rechteroog was nog altijd zo groen als gras. Zelfs nog groener dan dat, daardoor viel dat oog op. Vroeger verborg ze haar linkeroog nog, maar nu had ze het gewoon geaccepteerd. Ze stond er toch alleen voor, ze had niet eens familie meer. Ja, ze had nog wel een zusje, maar die haatte haar en had haar nooit geaccepteerd als zus. En waarom? Waarom had ze nooit kunnen begrijpen, misschien kwam het door hun vader. Bij de gedachte aan haar vader moest ze weer even glimlachen. Hij mocht dan wel altijd bot tegen haar geweest zijn, maar hij had van haar gehouden. Hij had haar altijd beschermd, en daar was ze hem nog altijd dankbaar voor. Langzaam liep ze verder en bleef staan, ze genoot van de rust en stilte. Het gaf haar een kans om na te denken, en haar geest tot rust te brengen. Langzaam ging ze zitten en liet zich languit in het gras vallen. Terwijl ze naar de lucht staarde knipte ze zacht even met haar vingers en liet een vlammetje verschijnen. ''Vuur, zo sterk en zo vernietigend...'' Mompelde ze zacht. Ja ze kende de vernietigende kracht maar al te goed.
Onderwerp: Re: Let your mind flow towards the past wo mei 09, 2012 8:06 am
Sean liep door zijn nieuwe land om te genieten van de natuur om hem heen dat vandaag zo rustig was. De zon brande op zijn hoofd dat hij heel ervelend vond maar wat kon je er aan doen? Sean dacht aan het verleden toen hij nog klein was en het gruwelijke verhaal over zijn ouders dat Seth had verteld. Ze waren nu mors dood en wat kon hij er aan doen. De enige antwoord daar op was niks want hij was nog maar 4 toen en had zijn magie niet in beheersing. Hij zou dan mee gegaan zijn in hun graf en dat zouden niet gewild hebben en als hij nu nog zou leven met hun zouden ze hem alleen maar pijn gedaan hebben met hun zwakke licht magie.Sean zuchte en liep steeds verder maar voor wat? Helemaal niks. Was dara were het antwoord op. Opeens zag Sean een meid maar herkende haar niet in een twee drie. Wie was zei vroeg hij zich af en kwam dichter bij. "Hallo daar." Zei Sean met ene lach en keek naar de vroeg die best wel dicht in de buurt was.
Character Real name: Gaby/Gabs Characters: Objects:
Onderwerp: Re: Let your mind flow towards the past vr mei 11, 2012 8:40 am
Aryanna Everything I promised them is here All of us we used to be We will always have each other They will always be the fire in my heart Here I go, and there's no turning back
Zwijgend en geconcentreerd staarde de jonge vrouw naar de vlam die net boven haar vingertoppen brandde. Even blies ze er zacht tegen zodat de vlam iets afzwakte. Vuur was haar ding, sterk en vernietigend. Maar ook was het een bron van warmte en energie. Het was zo tegenstrijdig, en toch ook weer niet. Alles had zijn goede en slechte kanten. en niet alleen alles, ook iedereen. Haar vader ook, Mariah, iedereen. Ze kon zich nog een moment herinneren toen ze ineens oog in oog met de King van de Elves had gestaan. Toen een groots man maar een vriend van haar vader. Ze zuchtte even en sloot haar ogen. Ze doofde het vlammetje niet maar liet het aanwakkeren. Ze keek toe hoe de vlam groter werd en voelde de warmte en de kracht ervan. "Hallo daar." Een stem van een onbekende deed haar opschrikken waardoor ze omhoog schoot. Ze was echter even vergeten dat er nog altijd een vlam in haar hande brandde en ze schrok toen ze ineens de geur van verbrand haar rook. ''Verdorie.'' Mopperde ze en doofde zo snel mogelijk het vuur en sprong overeind. ''Wat brengt je hier als ik het vragen mag?'' Even hield ze haar blik op de jongeman die aan was komen lopen en liet toen haar oog focusen op haar haar en ze zuchtte.
Onderwerp: Re: Let your mind flow towards the past di mei 15, 2012 10:56 am
Ze was echter even vergeten dat er nog altijd een vlam in haar hande brandde en ze schrok toen ze ineens de geur van verbrand haar rook. ''Verdorie.'' Mopperde ze en doofde zo snel mogelijk het vuur en sprong overeind. ''Wat brengt je hier als ik het vragen mag?'' Sean keek haar toen aan en zuchte. "Wat ik hier nog doe?" Zei hij met ene glimlach. "Das voor mij een weet en voor jou ene vraag." Zei met en gniepig glimlachje die zijn gezicht lied stralen. Seans ogn vestige naar ed vrouw en ze zag er bekend uit. Hij had haar eerder egzien en dat wist hij zeker en misschien wist hij ookal hoe. Sean dacht goed na waar hij van zou kunnen kennnen maar niks kwam naar boven en toen keke hij eventerug ar bleeding war en herkende haar wel toen de vampiers aan vielen maar wat haar naam was was voor Sean ene vraag die hij vast niet beantwoord kreeg omdat ze waarschijnlijk hem toch niet mag. Wie anders zou het wel snel doen? Niemand bijna dara was hij ene te grote pest kop voor. Maar een ding wist Sean zeker als hij het bij haar zou doen zou hij met vuur spelen waar hij zig ana kon branden. Hij liep toen gerust naar haar toe maar bleef nog wel op ene afstandje.. "Het gebied is toch voor iedereen?" Zei hij haar lachend naar haar.
Character Real name: Gaby/Gabs Characters: Objects:
Onderwerp: Re: Let your mind flow towards the past do mei 17, 2012 1:21 pm
Aryanna Everything I promised them is here All of us we used to be We will always have each other They will always be the fire in my heart Here I go, and there's no turning back
Ze bleef hem aankijken, wachtend op een antwoord van hem. Ze kende hem wel, ze kende bijna iedereen nog. Haar oog mocht dan wel slecht zijn, maar haar geheugen was nog altijd in perfecte staat. ''Wat ik hier nog doe?" Zei hij met een glimlach. "Das voor mij een weet en voor jou een vraag." Zei met en geniepig glimlachje die zijn gezicht liet stralen. Aryanna's ogen vernauwden en ze rolde met haar ogen. ''Je meent het,'' Antwoordde ze op een sarcastische toon en keek toch even naar aar verbrandde haar en zuchtte. Waarom moest haar dit nu altijd overkomen, niks ging zoals ze wilde. Al haar leven was het zo, ze werd er bijna gek van. Ze merkte hoe hij naar haar keek, en met haar ene nog goede oog keek ze hem aan. Op dit soort momenten wenste ze simpelweg dat haar vader er nog was, want iets in zijn botheid fleurde haar toch weer op. Altijd had ze echter gedacht dat hij niet om haar gaf, maar tijdens de laatste momenten van zijn leven bewees hij het tegendeel. Ze kon zich nog altijd die dag herinneren. En voor iets wat zo positief begon was het te tragisch afgelopen.
Bijna tien jaar geleden was het geweest, nee zelfs meer. Die dag was ze met haar vader meegegaan om haar zusje op te zoeken. Het zusje waar ze tot op dat moment niks van had geweten. Ze was kwaad geweest op haar vader dat hij het geheim had gehouden, maar aan haar woede had ze niks. Ze had het verleden niet kunnen veranderen. Maar toch waren er die dag woorden gevallen die ze nooit zou vergeten. Maar niet alleen van haar vader, maar ook de rest, en zij kon niks inbrengen. "Het is tijd voor mij om te gaan, en het spijt me echt allemaal. Ik weet het, het was egoïstisch, en ik zie het nu. Ik ben nooit een goed mens geweest. Iedereen kan zeggen wat hij wilt, maar dit is mijn laatste wens. Mariah, je kan je van mij afkeren, maar ik wil, nee, vraag je om Aryanna als zus te accepteren. Ze heeft het nooit slecht bedoeld, het is allemaal mijn fout. Straf haar niet om wille van mij. Probeer het, alsjeblieft." Dit waren de woorden van haar vader geweest, de woorden waar ze niks op kon inbrengen. Mariah was daar nooit op ingegaan, ze had haar nooit geaccepteerd. Maar dat was niet eens het ergste. "Het is nu tijd voor mij om te gaan. Ik heb hier lang genoeg rondgelopen om het weten. Ik heb teveel mensen pijn gedaan. Aryanna, alsjeblieft, wees niet kwaad op mij. I love you my dear. You're the only one that keeps my head up." Die woorden hadden haar hart geraakt, haar vader was het leven zat. Maar toch had hij altijd van haar gehouden. Ze wist ook nog dat haar vader aan de toenmalige King had gevraagd hem te doden, maar die had geweigerd. De hoop die in haar was opgekomen werd al snel aan diggelen geslagen door de summon van de King. Zijn dood was snel en pijnloos, maar voor haar was het alsof haar wereld uit elkaar viel. Ze had zijn levenloze lichaam op willen vangen maar door haar blinde ogen had ze de diepte niet in kunnen schatten. Ze zag opnieuw haar vaders lichaam de grond raken terwijl haar armen ergens in de lucht bleven zweven. Het aanzicht van haar vaders lichaam stond op haar netvliezen gebrand...
"Het gebied is toch voor iedereen?" Hoorde ze nu ineens weer en schrok op uit haar gedachtes. Even schudde ze haar hoofd om de beelden die ze voor zich zag weg te werken en zuchtte. ''Whatever,'' mompelde ze en ging gewoon weer zitten. Ze zuchtte even, hoewel ze nog steeds pijn had van het verleden kon ze best aangebrand zijn. Ze deed het nooit met opzet, maar toch hoefde iemand maar een verkeerde opmerking te maken en ze schoot uit.
Onderwerp: Re: Let your mind flow towards the past do mei 17, 2012 2:12 pm
'Je meent het,'' Antwoordde ze op een sarcastische toon. Sean zuchte en ging zitten ze zag aan haar adt het niet goed ging. Hij wou haar helpen maar wat had dat voor zin?ean dacht terug terug ana zijn verleden. De verledn die hij niet had omdat het alelen nog mara pijn was. Zijn ouders waren dood en zijn nicht was ene van zijn summons geworden. Toen zei dood ging gebeurde ene ramp bij Sean. Voordat ze dood ging hefet Sean beloofd om haar als summon te maken. Toen het egbeurde zag Sean hoe ze voor haar ogen sterfde mara hij moet snel zijn en pakte hara ziel toen. Sean had nooit z'n gebeurtenis mee gemaakt maar om eneding was hij blij hij had haar nicht nog.
Zijn nicht heete Faith, die lieve faith Zegt Sean altijd. "Sean neem mij ziel als hij komt anders gaan we allebij dood!" Sean was toen erg klein maar accepteerde het. Het was voor hem de eerste ervaring met sumonnnen dat perongelijk lukte. Nu leefde ze wel samen dar was Sean blij om dat ze er deels was. Faith en Sean waren nu elke dag samen omdat Sean toch niets kon over zeggen asl het mocht wel of niet. "Sean wat ebn ej ana het doen." Sprak opeens ene stem en Sean wist het toen meteen het was Faith die hem toen waarschuuwde toen hij klein was. Faith zag hem opgroeien en zijn krachten groter worden. Ze wou elke dag bij hem zijn en dat vond Sean raar worden. Waarom zou ze dat doen? Was altijd zijn vraag maar hij wist het niet. Faith was diep an binnen altijd al op haar neefej geweest en dat klinkt rara als ej het verteld. Toen Sean opeens verliefde werd op Mariah werd Faith pissig en rbeerde ze om het te overtuigen dat ze puur slecht was. Sinds dien loopt het al niet lekker tussen hen maar het gaat nu al ene stuk beter.
Sean Werd opeens wakker uit zijn gedachtes door ene stem die zei:''Whatever,'' Sean keek naar de vrouw en zuchte. "Wat is er?" Sprak hij uit en kwam toen gerust bij haar te zitten omhaar proberen op te vrolijken.maar waaarschijnlijk zou dat toch niet lukken. Sean zuchte ook en mompelde wat. Lanzaam kwam er ene egdaante uit ed grond het was Faith. Sean keek haar aan en zei gimlachde terug maar keek toen naar de vreemd edame. "Wei is zij?" Was het eerst wat ze vroeg en keek Sean toenmet een verwarrend gezicht aan terwijl Sean een hand egbaar maakte van je komt het later wel te weten en Faith gehoorzaamde het. Langzaam makate ze ene stap dichter bij haar en keek haar toen aan. "Wat is er?" Vroeg ze ook terwijl ze haar nog steeds aankeek.
Character Real name: Gaby/Gabs Characters: Objects:
Onderwerp: Re: Let your mind flow towards the past wo jun 13, 2012 9:17 am
AwesomeMissG schreef:
Aryanna Everything I promised them is here All of us we used to be We will always have each other They will always be the fire in my heart Here I go, and there's no turning back
Ze wist niet wat Sean van haar zou denken, waarschijnlijk zag hij haar als een of andere labiele idioot. Misschien was ze dat wel op sommige momenten, maar vaak was ze best sterk. Haar antwoord trok zijn aandacht en hij keek haar aan. "Wat is er?" Hoorde ze hem vragen en ze draaide haar hoofd naar hem toe zodat ze hem met haar ene goede oog kon aankijken. Ze hoorde hem zuchten en wat mompelen. Zonder in te gaan op zijn vraag schudde ze haar hoofd waardoor haar blonde haren mee deinsde. Ze schrok niet eens op, maar een donkere uitdrukking gleed over haar gezicht toen de summon verscheen. Ze verachtte de summons, alleen voor wat ze haar hebben aangedaan. "Wei is zij?" Was de vraag van het meisje en Aryanna staarde haar even strak aan.''Gaat je niks aan!'' Snauwde ze onmiddelijk en schrok even van zichzelf. Deze summon had haar niks aangedaan en Aryanna liet haar hoofd zakken met een zucht. Ze verborg haar eigen gezicht in haar handen en zuchtte weer. "Wat is er?" Vroeg het meisje weer en ze moest een volgende snauw onderdrukken. Ze schudde haar hoofd even. ''Sorry, ik reageerde te fel.'' Ze keek even op naar het meisje. ''Ik heb het niet zo op Summons, heeft te maken met mijn vader.'' Ze keek even naar Sean. ''En er is verder niks, ik dacht alleen na over een gebeurtenis. Maar dat is lang geleden en ik moet het vergeten.'' Ze zuchtte opnieuw en liet haar gezicht weer verdwijnen in haar handen.
Onderwerp: Re: Let your mind flow towards the past do jul 05, 2012 10:36 pm
Sean zag dat ze haar hoofd langzaam naar hem toe draaide maar wist ook dat dit een vurig gesprek zou worden. Faith hoorde eerts dat het haar niks aan ging op ene vurige manier en keek naar de vreemde dame. ''Sorry, ik reageerde te fel.'' Ze keek even op naar het meisje. ''Ik heb het niet zo op Summons, heeft te maken met mijn vader.'' Ze keek even naar Sean. ''En er is verder niks, ik dacht alleen na over een gebeurtenis. Maar dat is lang geleden en ik moet het vergeten.'' Ze zuchtte opnieuw en liet haar gezicht weer verdwijnen in haar handen. Faith stapte toen op haar af en Sean keek raar naar Faith. "Faith wat ga je doen?" Zei Sean met een stem dat hij het niet echt leuk vond. Faith keek naar haar neefje en zuchte. "Ik wil haar ontmoeten." Zei ze en keek toen naar de dame. "Ik doe je niks ik ben een aardige summon." Zei Faith en wist wat ze had gedaan doordat ze nu zo was. Haar leven was kapot gegaan maar ze had haar neefje ebschermd omdat hij een groot meester zou worden. Sean's ouders en broer was dood maar hij wisdt er niks meer van door zijn hersens schudding maar Faith wist het allemaal nog wel die bloederige dag, de mensen die het egdaan hadden. Faith keek naar het meisje en keek haar recht aan."Wat hebben ze je aangedaan." Sean keek Faith toen aan en werd nu een beetje boos van hara vraag dat het grof was om zoiets te zeggen. "Faith zoiets vraag je toch niet! iemands verleden gaat niemand wat aan." Fait keek naar haar baas en zuchte. "Je hebt gelijk Sean, ik zou het niet meer doen." Faith telepporte toen weer naar Sean en zuchte. Sean had toen schuld gevoel door haar ogen die naar hem keek en zuchte. Hij gaf har langzaam een knuffel en glimlachde."Faith, me nicht je doet echt niks verkeerd." Faith glimlachde toen en pakte sean strak vast. Sean keek toen naar ed dame en keek haar aan in haar ogen. "Wat is er gebeurd als ik hetmag vragen en waar is je familie?"
Gesponsorde inhoud
Onderwerp: Re: Let your mind flow towards the past
