Onderwerp: Ceremony; Ludi Publici wo okt 24, 2012 11:04 am
Met ietwat trillende benen stapte Aeris door het kasteel. Het was tijd om haar rang weer eens waar te maken. De leider van de shapeshifters had al van tevoren gemeld niet aanwezig te kunnen zijn. Nu lag het in haar handen om het volk duidelijk te maken wat er ging gebeuren. Het was niet zo dat het idee haar niet enthousiast maakte, maar het spreken voor al die mensen was toch altijd een bron van zenuwen. De gedachte alleen al aan al de fouten die ze zou kunnen maken en toch had ze dit telkens weer van zich af kunnen schudden wanneer het zo ver was. Niemand wist precies wat er allemaal was voorgevallen in haar leven. Zo hield ze het ook liever. Geen begrip voor haar situatie was misschien een hard feit, maar ze hield hen veel liever in de duisternis. Ze had geen behoefte aan de medelevende gezichten die men zou trekken, of de woorden van droefheid die ze zou moeten ontvangen. Wanneer iemand het wist, was het een gegeven dat deze zo zou reageren. In feite hielp dit haar alleen terug in de staat waarin ze eerst had verkeerd. Hoe meer erover gesproken werd, hoe dieper ze wegzonk in de nachtmerries. Een verboden onderwerp, een gesloten verhaal. Iets dat ze het liefst wegborg en vergat. Hoewel ze nooit zou kunnen vergeten, de rest maakte het niet erger sinds hen niets te vergeten hadden. Enkel het feit dat zij ooit was ontvoerd was bekend. Daar moest iedereen het mee doen, dat was alles wat ze kregen.
Naarmate ze dichterbij haar eindbestemming kwam werden haar passen als door magie steviger. Haar houding kleurde op van onzeker tot statig. Fier als een cheetah op zijn hoge poten, stapte ze richting het plein waar zij de shapeshifters moest toespreken. Haar lange bruine haren op het ritme van haar passen meedansend, terwijl haar jurk zacht wapperde in de wind. De papieren met haar steun in haar handen. Aeris stapte naar buiten, het plein op, richting de plaats waar zij zou moeten spreken. Het leek alsof de hele stad er al was, maar haar onzekerheid drong niet meer door tot haar houding of gezichtsuitdrukking. Deze stond strak, maar vriendelijk. Met enkele passen had ze de houder voor haar papieren bereikt, en zorgde dat deze vast lagen en niet meer weg konden waaien. Even later, na een korte pauze waarin ze haar groene ogen over de mensen liet glijden, maakte ze zich klaar om te spreken. 'Beste Shapeshifters. Zoals velen van jullie misschien al hebben opgepikt, zullen er binnenkort enkele wedstrijden tussen de rassen voordoen. Deze bestaan uit vier categorieën, die enkel open staan voor de volwassenen onder ons. Hieronder vallen boogschieten, zwaardvechten, uithoudingsvermogen en een voetbal wedstrijd. Elk van deze wedstrijden zal worden deelgenomen door één van elk ras. Vandaag zullen er dus vier van ons gekozen worden om zich in deze wedstrijden te mengen. Aanmelden kan bij mij. Moge al onze talenten naar boven komen, zodat wij laten zien wat ons volk waard is! En bovenal, wens ik ieder een geweldige tijd toe. Besef wel, dit is een vriendschappelijk toernooi, dus behoud de vrede en maak plezier!' Haar stem galmde over de groep, helder en zelfverzekerd. Weldra zouden de kandidaten zich bij haar melden en moest er gekozen worden wie het beste naar de wedstrijden zou kunnen gaan. Het was een kans om nieuwe mensen te ontmoeten en om vrienden te maken. Iets waar Aeris zelf erg naar uitkeek.
Het lijstje voor de aanmelding. Enkel aanmelden als je nog niet bij een ander ras mee doet!
